Sunday 18 August 2013

ႏွလုံးသားထဲ မွာ ထာ၀ရတည္ေနတဲ႔ ကဗ်ာ


သူေပါ႔၊
" ကဗ်ာ "
က်ဳပ္ ႕႕႕႕႕႕   ႏွလုံးသား မွာ တြယ္ကပ္ေနခဲ႔တာႀကာေပါ႔၊
သူ ကုိ လက္ခံထားမိလုိ႔ လူေတြရဲ႕ ကဲ႔ရဲ႕ေ၀ဖန္ၿခင္း
အရူး ငပါ ဆုိတဲ႔ အႀကည္႔
က်ဳပ္ ႕႕႕႕႕ လူေတြရဲ႕ ရယ္စရာ သတၱ၀ါ တစ္ေကာင္ႀကီးၿဖစ္ခဲ႔တယ္၊
သူ အေႀကာင္း စဥ္းစားလုိက္တုိင္း
အလြဲလြဲ အေခ်ာ္ေခ်ာ္ၿဖစ္ခဲ႔တဲ႔ ၀မ္းတစ္ထြာအလုပ္ေႀကာင္႔
အေဖ အေမရဲ႕ ေၿပာဆုိၿခင္းကုိ ခံခဲ႔ရတယ္။
ဒါေပမဲ႔႕႕႕႕႕႕႕႕
သူ ေႀကာင္႔ က်ဳပ္ ဘယ္ေတာ႔မွ ေနာင္တမရဘူး။
သူေႀကာင္႔ .....။
က်ဳပ္ ႏွလုံးသား ေတြ ပုိမုိႏူးညံ႔လာတယ္။
သူေႀကာင္႕ ....။
က်ဳပ္ ဦးေႏွာက္ေတြမွာ အသိတရား ေတြ တစ္ခုၿပီး တစ္ခု တုိးပြားလာတယ္။
က်ဳပ္ ၀မ္းနည္းစြာ ငုိေႀကြးတုိင္း  သူက အၿမဲလုိလုိ ႏွစ္သိမ္႔ေပးတယ္။
သူေႀကာင္႔ ....။
က်ဳပ္ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ႔ရတယ္။
ဒါေႀကာင္႔ ....။
သူ ဟာ က်ဳပ္ ရဲ႕ အရွင္သခင္
က်ဳပ္ ရဲ႕ ထာ၀ရ အေဖာ္မြန္ပါ
ကမာၻႀကီးမပ်က္သေရြ႕ က်ဳပ္ ႏွလုံးသား မွာ
ထာ၀ရတည္ေနမွာပါ။




*  ဆူးလြင္႔ေႏြ *

သတ္ပုံမွားတဲ႔ လက္


ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ သီကုံးျပီးတုိင္း
သတ္ပုံ အမွားေတြေႀကာင္႔
ရင္ဘတ္ႀကီး ေဆာင္႔ေဆာင္႔ အကန္ခံရတယ္။

ဘဝ ဝမ္းစာ ဝမ္းတစ္ထြာ အတြက္
ငယ္စဥ္ အခါ ပညာမရွာပဲ
စိးပြားရွာခဲ႔တဲ႔ က်ဳပ္
ခုမွ ေနာင္တရခ်င္သလုိလုိ

ခုေတာ႔႕႕႕႕႕႕႕႕
ရင္ဘတ္ႀကီး နဲ႔ ခံစားေရးသမွ်
ေျခေထာက္ ေတြနဲ႔ ကန္ကန္သြားႀကတယ္။

လုပ္႕႕႕႕လုပ္ရက္လုိက္ႀကတာ
ကုိယ္ခ်င္းစာတရားမရွိ
မ်က္နာငယ္ေနရပါျပိ ငါ ကဗ်ာ ေတြ
မုိးေကာင္းတုန္းေတာ႔ ခင္ဗ်ာ တုိ႔ အဝ ရြာထား
က်ဳပ္ အလွည့္ႀကရင္
နာဂစ္ထက္ႀကမ္းမဲ႔ မုန္းတုိင္း တုိက္ပစ္မယ္။

ကမာၻႀကီး မပ်က္ဆီးသေရြ႕
ရင္ဘတ္ႀကီး ရင္းထားတယ္
ေနာက္ထက္ ဖူးပြင္႔လာမဲ႔ ငါ ကဗ်ာ ေတြ
လွပစြာ သီကုံးဖုိ႔
က်ဳပ္႕႕႕႕႕႕ " အသုံးလုံး "သင္ေနျပီ ................ ။              ။



* ဆူးလြင္႔ေႏြ *

အထိးက်န္ေန႔ရက္တုိ႔


တေန႔ တေန႔

ေသာက္လုိက္ရတဲ႔ ေဆး

မနက္ ေသာက္

ေန႔ ေသာက္

ည ေသာက္

လူမမာတစ္ေယာက္လုိ ေနေနရတာ

ၿငိးေငြ႕ၿပီ .............။



ေလခ်ဥ္တတ္တုိင္း ခုန္ထြက္လာတဲ႔

ကာလာစုံရနံ႔ေတြ

ႀကာေတာ႔

ကုိယ္႔ကုိယ္ကုိေတာင္ မသတိခ်င္ေတာ႔

ေရာဂါေတာ႔ မသိ

အသက္ေတာ႔ ေပ်ာက္ခ်င္လာၿပီ ..........။



အိမ္တြင္းေအာင္း ဘ၀ နဲ႕

တစ္ကုိယ္တည္းေနေလရတာႀကာၿပီ

အခုမွ ငါ႔ ဘ၀ ပုိမုိအထိးက်န္ေနသလုိ

အေဖာ္ဆုိတာ မရွိ

အားေပးေဖာ္ဆုိတာ ေ၀း

ခ်စ္ရတဲ႔သူကပါ ငါေဘးမွာမရွိ

ငါ႔ ေဘးမွာရွိေနတာက

ငါ႔ အရြံမုန္းဆုံး ေဆးေတြပဲ ..........။



                                         ဆူးလြင္႔ေႏြ

ေရစုိမခံတဲ႔ ေခါင္း


ေရးခ်ဳိးတုိင္း သတိ
မုိးေတာထဲထြက္တုိင္း သတိ
ဘာလုပ္လုပ္ သတိ


ေညွာ္နံခံလုိ႔ မရ
ေရစုိလဲ မခံ
ႏွစ္သိန္းတန္တဲ႔ ဒီေခါင္း
ေဆးရုံကုိ ၿပန္မေၿပးရဖုိ႔
သတိ ကုိေဆာင္းထားခဲ႔ရတယ္


အေမ ဒီေန႔ေဆးခန္းၿပရမွာ
ေဆးဖုိးေတာင္းတုိင္း
ညႈိးငယ္သြားတဲ႔ အေမ႔မ်က္၀န္း
ဘာဆုိတာမသိေပမယ္႔
အေမ႔ ေသာကေတြနဲ႔ပဲ
ငါ ေဆးခန္းဘက္ထြက္ခဲ႔
ေသာခတ္မထားတဲ႔ ငါ႔နားထဲ
ခပ္ႀကမ္းႀကမ္း ေမႊေႏွာက္လာတဲ႔ သတင္း
" ငါ႔ရဲ႕ ေဆးဖုိး ေန႔ၿပန္တုိးနဲ႔တဲ႔ "


မေသႏူိင္တဲ႔ ေ၀ဒနာအတြက္
မေႀကႏူိင္တဲ႔ အေႀကြး ေတြ
အေမ ထမ္းပုိးခဲ႔ရၿပီေပါ႔


သားသၼီးရတာ နာလွပါတဲ႔ အေမ
ေလွ်ာက္ခ်င္တဲ႔ ေနရာေလွ်ာက္
ေသာက္ခ်င္တဲ႔ အခ်ိန္ ေသာက္
ေပ်ာက္ခ်င္တဲ႔ အခ်ိန္ ေပ်ာက္တတ္တဲ႔ သား
ႏွစ္သိန္းမကတန္တဲ႔ ဒီေခါင္းနဲ႔
အေမ႔ေသာကကုိ
ခေမာက္လုပ္ေဆာင္းလုိက္တဲ႔ ခဏ
အသိတရားရဖုိ႔ေတာ႔
သားႀကဳိးစားရဦးမွာေပါ႔ အေမ ..........။                ။


                                                    ဆူးလြင္႔ေႏြ

ေၿပာခ်င္တာေတြ ေၿပာၿပခ်င္တယ္ သိရိ


ေၿပာခ်င္တာ
ရက္ အကန္႔အသက္မရွိ ပိက္ေလွာင္ခံထားရတဲ႔ ဘ၀
မြန္းက်င္ၿခင္းမ်ားနဲ႔ ရင္ဘတ္
ႏွစ္ၿခမ္း ၊ သုံးၿခမ္း ၊ ေလးၿခမ္း ကြဲမထြက္ခင္ေပါ႔
ေၿပာၿပခ်င္မိတဲ႔ဆႏၵ သုိ၀ွက္ၿခင္းခံခဲ႔ရတယ္
သုိ႔ေသာ္.......

ေမးခ်င္တယ္ ။
" ငါးခုံးမတစ္ေကာင္ေႀကာင္႔ တစ္ေလွလုံးပုတ္ "
ကုိယ္႔ ေလွ က ငါးခုံးမ တစ္ေကာင္ေႀကာင္႔ပုတ္တာနဲ႔ 
မဆုိင္တဲ႔ ငါးခုံးမ အၿပစ္တင္ေနရတာလဲ
ရွိေစေတာ႔
ရွိေစေတာ႔
ဒီပုပ္ထဲက ပဲ ဒီပဲ ဆုိတဲ႔ ေရွးစကားက ရွင္သန္ေနဆဲဆုိေတာ႔

ေတြးေစခ်င္တယ္ ။
မဲမဲၿမင္ အသုိက္ဖ်က္တု္ိင္း က်ီးကန္းဆုိၿပီး
ဆင္ၿခင္တရားမဲ႔ လုိက္သတ္ေနမယ္ဆုိရင္
လြတ္လပ္စြာပ်ံသန္းမဲ႔ ငွက္ေတြရဲ႕
ဘ၀
အနာဂတ္က မေတြးရဲစရာပဲ

ေၿပာၿပီ ။
ေစတနာသဒၵါတရားနဲ႔ ၿပည္သူေတြႀကားခ်ေပးထားတဲ႔ 1500 ဆင္းကဒ္
ႏွစ္သိန္းတန္ေတာင္ ယွဥ္ဖုိက္ေနေလရဲ႕
ခုေတာ႔
ဦးေဏွာက္ေႀကာေတြ ၿပက္ေအာင္ရပ္ 
ေပါက္မဲအတြက္ ငါ႔ ရၿပီးသား လက္မွတ္ေလး ၿပန္ႏွိက္ေနရ

သိရိ ။
2015အတြက္ ရင္ခုန္ေနမိတယ္
နင္ နဲ႔ ငါ႔ ရဲ႕ ခ်စ္သက္တမ္း သုံးႏွစ္ၿပည္႔မဲ႔ေန႔ပါ႔
မုိးသက္မုန္းတုိင္းေတြ မတုိက္ဖုိ႔ တုိ႔ေတြ ဆုေတာင္းရေအာင္

ခ်စ္တယ္ ။
သိရိ ဒါ ႏူိင္ငံေရး ကဗ်ာ မဟုတ္
နင္ေႀကာင္႔ ခံစားေနရတာေတြ ၿခစ္ထုတ္ထားတဲ႔
ႏူးညံ႔တဲ႔ ႏွလုံးသားက ပြင္႔ဖက္ေလးေတြေပါ႔
မယုံရင္ နင္ လာႀကည္႔
အခ်စ္ရဲ႕ ဂီတသံဇဥ္ေတြနဲ႔ အလြမ္းေတြ က ခုန္ေနႀကတယ္ ........။                 ။



                                                         ဆူးလြင္႔ေႏြ

နတ္ဆုိးနဲ႔ အရွင္သခင္

 
ငါ့ရဲ႕အသိစိတ္မွာ မင္းကနတ္ဆိုးပါ....
ငါ့ရင္ကိုတဆတ္ဆတ္ နာက်င္ေစခဲ့တဲ့ နတ္ဆိုး........
ငါ့ဘ၀ ငါ့အခ်ိန္ ငါ့အခ်စ္ေတြကို စုပ္ယူသြားတဲ့
နတ္ဆိုးတစ္ေကာင္ေပါ့..........
ဒါေပမဲ့
ငါ့ရဲ႕မသိစိတ္မွာ မင္းက တန္ခိုးရွင္....
ၿပန္ေတြးတိုင္းၿပံဳးရယ္ႏိုင္ေစမဲ့
ေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့အတိတ္တစ္ခုကို
ဖန္ဆင္းေပးခဲ့တဲ့ တန္ခိုးရွင္ေလးပါ.....။
 
 
                                           "  အလင္းရွင္မေလး "
 
 
ငါ့ရဲ႕ အသိစိတ္မွာ မင္းကနတ္ဆိုးပါ
နတ္ဆိုးဆိုတဲ့အတိုင္း
မင္းရဲ႕လွဳပ္ရွားမွဳတိုင္းဟာ ေၾကာက္စရာ
ေျမာက္ေလလာရာကို ေငးၾကည္႕မိတိုင္း
အဲဒီနတ္ဆိုးဆိုတဲ့ မင္းကို သတ္ခ်င္မိတယ္။
 
ငါ့ရဲ႕ မသိစိတ္မွာ မင္းက တန္ခိုးရွင္
ေ၀ဟင္အထက္မွာ ပ်ံ၀ဲေနဆဲ ငွက္ငယ္ဟာ
ေတးသံသာ သီခ်င္းကိုပဲ ဆိုခ်င္ရွာမွာ
ဆိုေတာ့ ....
ငါဟာလည္း အလွပဆံုးဘ၀ကိုပဲ တည္ေဆာင္ခ်င္ခဲ့
အဲဒီ ေစတသိတ္ေၾကာင့္ပဲ
ရူးသြပ္ခဲ့ဖူးတဲ့ ေန႕ေတြ .............
မိုက္မဲခဲ့ဖူးတဲ့ ညေတြ .........................
အမ်ားၾကီးလိုေတာ့ မဆိုလိုပါဘူး ၊
အမွတ္ရတိုင္း ေပါ့ ။
 
အဲဒီလို အျဖစ္အပ်က္မ်ိဳးေတြနဲ႕
ျဖစ္ပ်က္ခဲ့ၿပီးသြားေတာ့မွ
ဒဏ္ရာဆိုတာ မထင္မွတ္တဲ့ေနရာက
ကိုယ္ေပ်ာက္၀တ္စံုနဲ႕ ေပၚလာတာ
ငါ ဘယ္တတ္ႏိုင္မလဲ
ခါးမွန္းမသိလို႕ ေသာက္မိတဲ့ ေဆးကိုမွ
ႏွစ္ျခိဳက္စြာ ေသာက္လိုက္မိသလို
ငါ့မ်က္ရည္က ငါ့ပါးျပင္မွာ အလိမ့္လိမ့္
သိမ့္ သိမ့္ၿပီး ရွိဳက္ငိုရေလာက္ေအာင္ ......
 
 
ခ်စ္တယ္ ......
ခ်စ္တယ္ဆိုတာ ဘယ္လိုအေကာင္မ်ိဳးလည္း
ငါ့အသည္းလည္း ကြဲသြားျပန္ၿပီ
ေလထဲ ၀ဲပလိုက္ရေအာင္လည္း
ငါ့မွာ အင္အားမရိွဘူး
အရင္က ယစ္မူးခဲ့ဖူးတဲ့ အဲဒီေတာင္ေပၚမွာ
ဘုရားအတူတက္
မုန္႕အတူစား
ခ်စ္စကားေတြေျပာခဲ့ၾကတာ  ......
အဲဒါေတြက ပံုျပင္ေတြလား
မယံုႏိုင္စရာ အျဖစ္အပ်က္ေတြကိုမွ
ငါက ၾကည္ႏူးေနမိတာ
အျပစ္လို႕ေတာ့ မေျပာလိုက္ပါနဲ႕ကြယ္ ။


နတ္ဆိုးးးးး
မင္းဟာ နတ္ဆိုးးးးးးး
နတ္ဆိုးရဲ႕ လက္နဲ႕  နိဂံုးအခ်ဳပ္ခံရတဲ့သားေကာင္
ဒီလိုသားေကာင္မ်ိဳးေပါ့
ေပ်ာ္ရာမွာ မေန
ေတာ္ရာမွာ ေနၾကရေအာင္လား
အိပ္မက္မ်ား ငါ့ဆီ ျပန္မလာေသးသေရြ႕။    ။
 
 
 
ဆူးလြင့္ေႏြ / လြဏ္းသစ္မွဴး
4;30 PM
8/17/2013

၀ဋ္နာ ကံနာ ( ၂ )



အဆင္မေၿပၿခင္းမ်ားစြာထဲမွ
ရွားရွားပါးပါး ေက်နပ္စရာက
အလင္းေရာင္လုိ႔ တစ္ခုလုိ႔ထင္ခဲ႔ေပမယ္႔
လြတ္ေၿမာက္ဖုိ႔ အခြင္႔အေရး
ကံတရားက မ်က္နာသာေပးၿခင္းမရခဲ႔  .....
ဆုိးရြားတဲ႔ ေရစက္ေတြနဲ႔
ႀကဳံဆုံရတဲ႔ ဘ၀မွာ
ပတ္သက္ခဲ႔ရ ဆုံေတြ႕ခဲ႔ရ
အားလုံးအားလုံး တစ္အၿဖစ္မေရာက္ခဲ႔ .......
သုည အတုိင္းရွိေနၿပီ
ႀကာလာေတာ႔
( - ) ဘက္သုိ႔ ေၿဖာင္႔ေၿဖာင္႔တန္းတန္းပဲ
တြက္တဲ႔ ပုစာၦတုိင္းရဲ႕ အေၿဖ က
တစ္ထပ္တည္း တစ္ေထရာထဲပါပဲ
ရႈံးနိမ္႔ၿခင္း
ထပ္၍ ထပ္၍ ရႈံးနိမ္႔ၿခင္း ..........။             ။


                 ဆူးလြင္႔ေႏြ

ဒာ..... လင္း




တိမ္ေတြက အရုိးမရွိေတာ႕
မတည္ၿမဲဘူး
ေလႏွင္ရာ လြင္႔ရၿမဲပဲ

ေဆာင္းရာသီ ဆုိလည္း
သစ္ရြက္ေပၚတင္ေနတဲ႔ ႏွင္းစက္ေလးလုိ
ဘာ တစ္ခုမွမေရးၿဖစ္တဲ႔ စာရြက္လြတ္ေတြေပၚ
အထီးက်န္ၿခင္း က ေနရာအႏွံ႕
လက္ေပြရာေတြနဲ႔
တံခါးမရွိ ဓါးမရွိ ႏွလုံးသား စည္းရုိးမွာ
အႀကည္႔ေတြက အစ မကြ်တ္မလြတ္ေစာင္႔ေနမိတယ္
ညေနထက္ကုိ ေစာတဲ႔ အေမွာင္ကမၻာ
မင္းရဲ႕ အႀကည္႔ေလာက္ေတာင္ မလင္းတဲ႔
ေရာင္စုံ မီးေတြေအာက္
အေ၀းႀကီးေရာက္ေအာင္ ငါ ကုိ
ဘာၿဖစ္လုိ႔ လြင္႔မၿပစ္တာလဲ 
                                     အ ာ ာ ာ.. လင္း   ရယ္........... ။              ။


                        ဆူးလြင္႔ေႏြ

၀ဋ္နာ ကံနာ


ထုိင္ေနခဲ႔တယ္
အလင္းရဲ႕ တစ္ဖက္
အေမွာင္ကုိပဲ  တြယ္တာမိခဲ႔
ဘာတစ္ခုမွ မသိခ်င္ပဲ
အရာရာကုိ ေဖာင္ခတ္ထားမိ
ေန၀င္လာရင္ပဲ အသိစိတ္က
ရင္ခုန္ လွဳိက္ေမာလာတယ္
ေစာင္႔စားရင္းနဲ႕ အသက္ရွင္ခဲ႔ 

ညေတြ ညေတြ
အေမွာင္ကမၻာမွာ
ဒဏ္ရာကုိ ေဆးကုရင္း
ၿငိမ္းခ်မ္းမႈ ရွာေဖြခဲ႔ 

ထုိစဥ္ ႕႕႕႕
အလင္းတန္း တစ္ခု
အေမွာင္ကုိ ေက်ာခုိင္းဖုိ႕
လက္ယွက္ေခၚ
အလင္းေရာင္ကုိ မတုိး၀ံတာ
၀ဋ္နာ ကံနာ တစ္ခုပဲတဲ႕........။     ။


ဆူးလြင္႔ေႏြ

Monday 12 August 2013

ေႀကြ



ေႏြဦးအစေရာက္လာတာနဲ႔
ေလးရူးေတြက
ေရာ္ရြက္ေၿခာက္ေလးေတြကုိ သယ္ေဆာင္
တက်ီက်ီ တစာစာ ေက်းငွက္ေလးမ်ားရဲ႕
နားခုိစရာ သစ္ပင္ေတြမွာ
အလွတရားေတြက မဲ႔
ရုိးတံက်ဲက်ဲ နဲ႕
ေႏြ ရဲ႕ သရုပ္ဟာ လြမ္းေမာစရာေတြနဲ႔
က ၿပေနပါလား ...............။
ဘယ္ကုိလြမ္းမွန္းမသိတဲ႔ အေတြးနဲ႔
ဘာလုပ္ရမလဲ မသိတဲ႔ အဆုံး
အေ၀းက ေတာင္းတန္းၿပာေတြကုိ
မ်က္စိတဆုံးႀကည္႔ေနမိေပါ႔
ေလနင္ရာလြင္႔ေမွ်ာလာတဲ႔
ေစတိေတာ္ရဲ႕ ဆည္းလည္းသံေတြဟာ
လြမ္းရသူ ကြ်န္ေတာ္အဖုိ႔
ရင္ထဲမွာစုိးနစ္မိတယ္ ............။
ဒီအလြမ္းေတြကုိ တစ္ခန္းရပ္ဖုိ႔
ေၿခလွမ္းေတြၿပင္လုိက္ကာမွ
ေႀကြက်သံတစ္ခုႀကားလုိက္ရတယ္
သစ္ရြက္ေႀကြသံဆုိရင္
တစ္ဦးတစ္ေယာက္ႀကားရမွာေပါ႔
အခု ......
ေႀကြက်သံက
ကြ်န္ေတာ္ တစ္ေယာက္တည္းႀကားတဲ႔ အသံ ...........................။


                                                                ဆူးလြင္႔ေႏြ

ဘ၀ၾကမ္းက အလွပန္း

ဘ၀က ၾကမ္းတယ္

အလုပ္က လမ္းတံတား

အပန္းေျဖ ခရီးထြက္

ဖိနပ္က ပ်က္

ကယ္သူမဲ့ သူစိမ္းေတြထဲ

ငါ .....

ဒီလစာေတာ့ ထုတ္ခဲ့တယ္...... ။

                                                         (အလင္းရိပ္)



တစ္ပဲေျခာက္ျပားနဲ႕

အသဲေဖာက္စားမခံခ်င္ခဲ့

ကိုယ့္သိကၡာကိုယ္ျပန္ထမ္း

အျပန္လမ္းမွာ ပန္းေတြေၾကြခဲ့ေပါ့........... ။
                                                                    
                                                                   (ရိုးရာ)



ေနတစ္ျခမ္း လတစ္ျခမ္းနဲ႕

ကႏၱာရထဲကပန္း

ႏြမ္းဖို႕ေမ့ေလာက္ေအာင္ ပူေနတဲ့ဘ၀လမ္းထဲ

သက္ျပင္းေတြသာ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ခဲ့ ..... ။

                                                                            (မိုင္း)



ေခါင္းမူးတယ္ ...

ရင္တုန္တယ္

အဲဒီေနရာမွာ ထိုင္ခ်လိုက္ဖို႕မျဖစ္

ညစ္သထက္ညစ္သြားရင္လည္း

ဘ၀က မလွဘူး .......... ။
                                                                             (လြဏ္းေသြး)



လွပတဲ့ကံၾကမၼာ

ငါ့ေရွ႕ ဒူးေထာက္လာေစဖို႕

မလွပခဲ့တဲ့ သမိုင္းစာမ်က္ႏွာကို

ၾကက္ေျခခတ္ခဲ့ .....

ႏွလံုးရည္မျပည္႕တဲ့ ဘ၀ကို

ေက်ာသပ္ရင္သပ္ ေခ်ာ့ျမဴရင္း

ဘ၀ခရီးၾကမ္းမွာ အလွပန္းေတြပြင့္ေစဖို႕" . . . . . . . . . . " ။ ။
                                                                                    
                                                                            ( ဆူးလြင္႔ေႏြ )

% % % ေနရာ % % %



ဒီေနရာေလးမွာ ............. သူနဲ႔ကြ်န္ေတာ္ ဆုံဆည္းခဲ႔တယ္
ဒီေနရာေလးမွာ ............. သူနဲ႔ကြ်န္ေတာ္ အခ်စ္မွတ္တုိင္ေလးစုိက္ထူခဲ႔တယ္
ဒီေနရာေလးမွာ ............  သူနဲ႔ကြ်န္ေတာ္ ရဲ႕ အမွတ္တရာမ်ားစြာရွိတယ္
ဒီေနရာေလး ............
ဒီ .........   ေန ..........  ရာ
ဟုတ္တယ္
ဒီေနရာေလးအတြက္ ပဋိပကၡၿဖစ္ ေသြးေခ်ာင္းေတြစီး
ဒီေနရာေလးကုိ ......... ေလာကသမားေတြ တပ္မက္ႀကတယ္
ခံတြင္းၿမိန္မွန္းသိေတာ႔  ေနရာလု ကြဲႀက ၿပဲႀက
ေနရာေလးတစ္ခုအတြက္
သမုိင္းမွာလည္း    ကဲြ
ပစၥဳပၸန္မ်ာလည္း    ၿပဲ
အနာဂတ္မွာလည္း ..... ?

2015 နီးကပ္လာၿပီ
မုန္တုိင္းလား .....?
ေလေၿပလား ..... ?
ဘာလား ......? ညာလား ...... ?

ေသခ်ာတာကေတာ႔
မလွိမ္႔တပက္နဲ႔ ဒီေနရာေလးကုိ ေခၚေဆာင္လာတဲ႔ သူကုိ
ကြ်န္ေတာ္ အရမ္း အရမ္း လြမ္းတယ္ ........။                      ။
 * ဆူးလြင္႔ေႏြ *

( ( ( www.love.com ) ) )


ေတြခ်င္ရင္ လြယ္ေပမယ္႔
ေတြၿဖစ္ဖုိ႔ မလြယ္ေတာ႔ဘူး
ေခတ္စနစ္ ဘယ္လုိတုိးတက္ပါေစ
ႏွလုံးသားခ်င္း မနီးသေရြ႕
လိပ္စာသိေပမယ္႔ ဖြင္႔ဟမရတဲ႔
၀က္ဆုိက္ဒ္ တစ္ခုလုိပဲ
ကြန္နတ္ရွင္ မေကာင္းတာလည္း ၿဖစ္ခ်င္ၿဖစ္မယ္
www.မခံမိတာလည္း ၿဖစ္ခ်င္ၿဖစ္မယ္
enter မေခါက္မိတာလည္း ၿဖစ္ခ်င္ၿဖစ္မယ္
အမွန္ေတာ႕႕႕႕႕
ဒီဆုိဒ္က
ကြန္နရွင္ လည္း မလုိဘူး
www. ခံစရာလညး္ မလုိဘူး
enter ေခါက္စရာလည္း မလုိဘူး
ႏွလုံးသားခ်င္း ဆက္သြယ္ကူးလူးေနဖုိ႔ပဲ လုိတယ္
အိမ္မက္ထဲမွာေတာင္ ဖြင္ႀကည္႔လုိ႔ရတယ္။
* ဆူးလြင္႔ေႏြ *

အဲ႔ဒီၿမဳိ႕

စာကဗ်ာ ေတြ ခမ္းနားတဲ႔ ၿမဳိ႕
ကုိကုိ ေတြ လမ္းသလားတဲ႔ ၿမဳိ႕
ပ်ဳိေမေတြ အရမ္းလွတဲ႔ ၿမဳိ႕
အဲ႔ဒီၿမဳိ႕ .............။
                                                
                                    thaepone
 
ေပါင္ေပၚေဖာ္ တရုတ္မၿမဳိ႕
ၿမန္မာအေမြ ခမ္းနားတဲ႔ ၿမဳိ႕
လၻရည္ဆုိင္ ယဥ္ေက်းမႈ ၿမဳိ႕
အဲ႔ဒီၿမဳိ႕ ...............။
                  
                                         မုိင္း
 
ယဥ္ေက်းမႈ အေမြအႏွစ္တုိ႔
တစတစ တိမ္ေကာ ေပ်ာက္ကြယ္
သူစိမ္းေတြနဲ႔ ရႈပ္ေထြးေနတဲ႔ ၿမဳိ႕
အဲ႔ဒီၿမဳိ႕ ..............။

                              
                                      လင္းသုတ ( ေရႊထီး  )
ကားသံက တ၀ူး၀ူး
ဆုိင္ကယ္သံက တၿဗဴးၿဗဴး
ရင္ခုန္သံက ခပ္ၿမဴးၿမဴး
ကာလာစုံေတြက ခပ္မ်ားမ်ား
က်ဴံးေဘးမွာ အေၿခာက္ေတြက မဟားဒရား
အဲ႔ဒီၿမဳိ႕ ..................။
                       
                                          ဆူးလြင္႔ေႏြ
ဆူညံေနတဲ႔ ၿခင္သံေတြနဲ႔
ဆရာေဖ ေကြးတဲ႔ေဆာင္းက
မႏၱလာမွာ မေအးေတာ႔ဘူး
ဒီၿမဳိ႕ ဒီၿပႆဒ္ရဲ႕ ပရ၀ုဏ္
မုိးေခါင္ၿပီး ေပါေခ်ာင္လာတဲ႔
ကြ်န္ေတာ္ ကြ်န္ေတာ္ နဲ႔ ၿမဳိ႕
အဲ႔ဒီၿမဳိ႕ ...................။
                              
                                          ေအာင္းမင္သူ ( ရေ၀ )

ဆိုင္ကယ္သာရိွ ေနရာသိ
အခ်ိန္မလို ေငြမလိုပဲ
စိတ္သြားတိုင္းမွာ ကိုယ္ကပါ
လည္စရာပတ္စရာေပါမ်ားတာ
ရန္ကန္သူေတြႀကိဳက္တဲ့ျမိဳ႕
အ့ဲဒီျမိဳ႕ .............................။
                                                  
                                             အလင္းရွင္မေလး
                                            
အဲဒီျမိဳ႕ အဲဒီျမိဳ႕ေတြခ်ည္းပဲ ေျပာသြားလိုက္ၾကတာ
မိုးကို သည္းေရာပဲ ....
ႏွစ္ရက္ဆက္တိုက္ ၊
ကိုယ္တိုင္မေျပာတတ္တဲ့ ျမိဳ႕အေၾကာင္းကို
လင္းလင္းရဲ႕ မႏၱေလးျမိဳ႕ေသဆံုးျခင္းက ေျပာလိမ့္မယ္
ကိုယ္တိုင္ မေတြးတတ္တဲ့ ျမိဳ႕အေၾကာင္းကို
အေပၚက ဆရာၾကီးေတြ ေတြးျပ ခ်ျပသြားၿပီ
ထို႕ေၾကာင့္ ၊ ဤသို႕ေသာအေၾကာင္းေၾကာင့္
နိဂံုးသည္ လွလွပပဟု မည္ထိုက္မမည္ထိုက္
ကဗ်ာဖတ္သူ သင္၌သာ တာ၀န္ရွိ၏ ....................။                            ။
                              
                                                လြဏ္းသစ္မွဴး

Friday 9 August 2013

ေဆးဖတ္၀င္ တဲ႔ ႏြယ္မ်ား


တအုံအုံ တေႏြးေႏြး 
အခ်ိန္ေတြ ကုန္ဆုံးခဲ႔
အကုန္လုံးကုိ သုတ္သင္
အငုတ္ပင္မက်န္ေအာင္
ငါ ဘုရင္ပါဆုိၿပီ
အာဏာရွင္ ခရီးစတင္ခဲ႔  ။                ။

 8 . 8 .88 ခုႏွစ္ အေရး
တေၿဖးေၿဖးနဲ႔
အေႏွးေတြး ၿပန္ႀကည္႔ရင္ေတာင္မွ
ေႏြးေထြးတုန္းရွိေသးတယ္  အေမ ။                ။

မဟုတ္တာမခံ လုပ္တာႀကံသမွ်
မွန္ရမယ္ဆုိတဲ႔ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ " မာန္ "
ပုတ္ေတာင္မနံဘူး
အလံခ်ဴးနဲ႔ အႀကံဦးသူတုိ႔ေႀကာင္႕
ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ " မာန္ " အထူးၿပခဲ႔။                 ။
မႏူးမနပ္နဲ႔ ေသြးေသာက္ ေတြ
ေဘး ကုိေပ်ာက္ခဲ႔
ဒါေပမဲ႕ .........
ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ မေႀကာက္ဘူး
ေရွ႕ကုိ ဆက္ေလွ်ာက္ခဲ႔တယ္ အေမ။             ။

အေဆာက္အဦးကုိ ဖ်က္စိး
အပ်က္အစိးႀကားမွာ
တစ္ခ်က္မၿငိးခဲ႔ပါဘူး။
ေက်ာက္ဆူးကုိ ခ်ထား
ႏွင္းသြားရင္ ဆူးမွာပဲဆုိတာ
သိတယ္ အေမ။          ။

ပရိယာယ္မပါတဲ႔
လူ အခြင္႔အေရးရဖုိ႔
ကြ်န္ေတာ္တုိရဲ႕ အသက္
အခ်ိန္ေတြ ကုိ စေတးခဲ႔ႀကတယ္။           ။

ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ အိမ္မက္
အတိမ္မနက္ေစဖုိ႔ ေရတြက္ႀကည္႔ေတာ႕
ၿပည္သူတစ္ရပ္လုံးက
သိခဲ႔ႀကၿပီ အေမ။            ။

ေပးဆပ္သူ ရဲ႕ ႏွလုံးသား ဟာ
ဘယ္ေတာ႔မွ မ်ဳိးတုန္းမသြားပါဘူး
တစ္ဘုံးဘုံးနဲ႔ ရုိက္ခံရတဲ႔ တင္ပါး
နာက်င္ေသးလားဆုိၿပီ
လွန္ႀကည္႔ေတာ႕
ဒဏ္ရာေတြက ရွိေနေသးတယ္ အေမ။         ။

ေႏွးေကြးခဲ႔တဲ႔ ေၿခလွမ္းေတြ
ႏြံထဲက ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ႔လုိ႔ပါ
ပန္းတုိင္ကုိေတာ႔
ဘယ္ေတာ႔မွမေပ်ာက္ေစရပါဘူး  အေမ ရယ္။


*    ၈၈ ေက်ာင္းသားေခါင္း အကုိႀကီးမ်ားသုိ႔    *
ကြ်န္ေတာ္ ဦးလး ကဗ်ာေလးပါ ။        ။
ဆူးလြင္႔ေႏြ

ငါ႔ရဲ႕ အၿခားတစ္ဘက္


မုိးေကာင္းကင္ႀကီးက စိမ္းလန္းစုိေၿပလုိ႔
ကမၻာေၿမႀကီးက မုိးေရေတြ ရြာသြင္း
အ၀ိစိတြင္းနဲ႔ လူေတြ အသက္ရွင္ခဲ႔ ..........။

မာယာမ်ားနဲ႔ ည    အိပ္ပ်က္ေနမိ
မုိးေကာင္းကင္ကုိ ေမာ႔ႀကည္႔ေတာ႔
ႀကယ္ကေလးေတြနဲ႔
ခဏတာ  
အၿမင္အာရုံထိေတြ႕ခြင္႔ရခဲ႔ .............။

လင္းအားေပးတဲ႔ ႀကယ္ကေလးတုိ႔ရယ္
ေ၀းေနတာပဲ ေကာင္းပါတယ္
ငါ႔ရဲ႕ ဘ၀
မၿဖဴစင္ေတာ႔လုိ႔ပါ ..............။

                                     ဆူးလြင္႔ေႏြ

ခ်စ္သူ သုိ႔ ( ၅ )

ခြ်င္းခ်က္ေတြ
ဘယ္လုိရွိေစေတာ႔
တြယ္မိခဲ႔တဲ႔
ႀကဳိးတစ္မွ်င္ေႀကာင္႕
ရစ္တုိးလွ်က္
ခ်စ္ေနဆဲပါ ..........။

အနားမွာ ခ်စ္တဲ႔ သူသာရွိရင္
ေလွာင္ရယ္သံေတြလဲ
နားေထာင္ရဲတယ္ ..........။

အေနနီးဖုိ႔ အတြက္
အခ်စ္ဆုိတဲ႔
သတၱိတစ္ခုရွိရင္
ဒုိ႔ႏွစ္ေယာက္
မေ၀းႀကေတာ႔ဘူးေလ
         ေမွ်ာ္လင္႔ဆဲပါ ..........
                ေမွ်ာ္ ......ေနဆဲပါ   ခ်စ္သည္း ရယ္ ...................။
   
                      
                            ဆူးလြင္႔ေႏြ

Friday 2 August 2013

ဒြိဟ



အလြမ္းေတြ ဋီကာဖြင္႔
စကာ၀ါတုိ႔ ပြင္႔ႀကၿပိ ခင္
ဟုိ,, တစ္ခြင္ အတိတ္ဆီက
ဒီ႕႕ အပင္ေၿခမွာေပါ႔
တူယွဥ္ကာ ေၿပးလြားေပ်ာ္ပါး
ေနာင္တစ္ခ်ိန္ အမွတ္တရၿဖစ္ေစဖုိ႔
စကာ၀ါပန္းေတြ
ေပးခဲ႔ဘူးတယ္ေနာ္႕႕႕႕႕
အခုေတာ႔ေမ႔ေထြး
အေ၀းကုိေၿပးၿပိကြယ္
ပြင္ခ်ပ္တုိ႔ စုဖူး
စကာ၀ါဥိးမွာေလ
ႏွလုံးေသြးစီးဆင္း
အ၀ါပန္း အသြင္ေၿပာင္း
အတိတ္ေဟာင္း သူကုိ
ထားရစ္ခဲ႔မည္
                    ...................ဆီသုိ႔ .....။



                                                                      ဆူးလြင္႔ေႏြ

အႏူိင္းမဲ႔ေသာ အေမ

ေသမင္း နဲ႔ စစ္ခင္
ခ်စ္ၿခင္းေဇာေတြအၿပည္႔နဲ႔
ေလာကႀကိးထဲေရာက္လာေအာင္
အႏူိင္တုိက္ ေမြးထုတ္ေပးခဲ႔တာ
အဲဒါ သား တုိ႔ ရဲ႕ အေမ


အၿပဳံးတစ္ခ်က္မၿပက္ပဲ
ခႏၱီ၀ါဒ လက္တစ္စုံနဲ႔
အဆုံးသတ္ ပန္းတုိင္ဆိကုိ
လမ္းညြန္႔ၿပသေပးခဲ႔တာ
အဲဒါ သား တုိ႔ရဲ႕ အေမ


ႀကင္နာတဲ႔ ရင္ေငြ႔တစ္စုံနဲ႔
ႏူိ႔ခ်ဳိေအးတစ္စက္
တုိက္ေကြ်းေခ်ာ႔႔သိပ္တုိင္းမွာ
သား အတြက္ အားအင္ေတြ
ၿပည္႔၀ေစခဲ႔တာ
အဲဒါ သား တုိ႔ရဲ႕ အေမ


တုမရေမတၱာေတြနဲ႔
အႏူိင္းအစမဲ႔ေသာ အေမ
အခုေတာ႔
ေတာင္စြယ္ေနကြယ္သြားၿခင္းနဲ႔ အတူ
လမင္း ရဲ႕ အလင္းေရာင္ေတြလည္း
အေမွာင္က်လုေနပါၿပီ
ေလာကဓံလွဳိင္းဂယက္ေတြကုိ
သခၤါရ အနိစၥရႈမွတ္ရင္း
ေတာင္ေ၀ွးတစ္ေခ်ာင္းနဲ႔
အံတုေနရွာတဲ႔ အေမ
ဇရာရဲ႕ ဖိးစီးမႈဒဏ္ေတြေႀကာင္႔
ဆံၿဖဴ သြားေႀကြ နားေတြထုိင္း
ခါးေတြကုိင္းနဲ႔×× အုိ အေမ ရယ္
မ်က္စိေတြလည္း မွဳန္ေနပါေရာ႔လား
ငယ္ရြယ္ႏုပ်ဳိစဥ္ အခါက
လွမ္းႏူိင္ေပ လွမ္းႏူိင္ေပဆုိၿပီ
အေမ တြဲကူေပးခဲ႔တဲ႔
လူ မမယ္ ကေလးေတြဟာ
အခုေတာ႔ အေမ ရယ္
အေမ လက္တစ္စုံထဲက
ေတာင္ေ၀ွး တစ္ေခ်ာင္းေလာက္ေတာင္
တန္ဖုိးမရွိေတာ႔ပါလား အေမ
အေမ က အၿပဳံးမၿပက္ေပမဲ႔
ပစၥဳပၸန္ ေန႔ရက္ေတြထဲ
ကာမဂုဏ္ အမုိက္ေတာမွာေပ်ာ္
မရဏ ကုိ ပ်က္ေခ်ာ္ၿပဳ
ေက်းဇူးတရားေတြ မ်က္ကြယ္ၿပဳရင္း
အထုပ္ႀကီး တၿပင္ၿပင္ နဲ႔
အဟုက္ႀကီးထင္ေနတဲ႔
သား တုိ႔တစ္ေတြေလ
အဲဒါ သားတုိ႔ အေမ ပါလုိ႔
မဟစ္ေႀကြးရဲသလုိ
မ်က္နာလည္း မၿပရဲေတာ႔ပါဘူး
အေမ ရယ္။



     ဆူးလြင္႔ေႏြ


  ကာရံတခု နဲ႔ သက္၀င္ေနတယ္
    အဲ႔ဒီည
      လမသာဘူး
        ၾကယ္ေတြ မွိန္ေနတယ္
          ေလညင္းေသာ႔ေသာ႔
            အေျပးႏွင္လုိ႔
              တိမ္စုိင္ေတြ မဲခနဲ
                 မုိးအျဖစ္ရြာခ်
                      အဲ႔ဒီည တည
            က်ေနာ္---
                   ဘာေတြ ေတြးေနမိသလဲ ? ............။
                        
                                                 Thaepon
 လရိပ္ခ်ဳိ ေကာင္းကင္ေအာက္က
     တေရးေရးၿမင္ေနရတဲ႔
        ခ်စ္သူ ရဲ႕ အိမ္ေလး
           ငါ အေတြးမွာေတာ႔
               ဒီအိမ္ေလး ရဲ႕အိမ္သား
                   ဘယ္အခ်ိန္မ်ား ၿဖစ္မလည္းလုိ႔
                       ေငးေငးႀကည္႔ရတာ
                         တၿဖည္းၿဖည္း
                              အိပ္ေပ်ာ္သြားတဲ႔
                                     အထိပါပဲ ............။
                                                                      ဆူးလြင္႔ေႏြ

မိန္းမလွကြ်န္း သုိ႔ အေရာက္

ေတာက္ပတဲ႔ေကာင္းကင္   လမင္းနဲ႔အၿပဳိင္က်ဲ

အစုိင္အခဲေတြႀကားမွာ အခ်စ္ရွိလား

အဆုံးမရွိတဲ႔ အဏၰ၀ါ
သမုဒၵရာ ထဲမွာေရာ အခ်စ္ရွိလားး

ေလထုကုိ ဖမ္းဆုပ္

ေသြးစုပ္ဖုတ္ေကာင္ေလာက္မွ

အဆင္႔မရွိတဲ႔ ငါဘ၀မွာ

ပ်ဴိတုိင္းၾကိဳက္တဲ႔ ႏွင္းဆီခုိင္ေတာ႔

ၿဖစ္မလာႏူိင္တာ အမွန္ပဲ

ပုံရိပ္က ၀ုိးတ၀ါး မသဲကြဲတဲ႔ရွာပုံေတာ္

အပူမီးဆုိတာသိရက္နဲ႔၀င္တုိး

ဖုိးဖလံမ်ဴိး    ငါဘ၀ဟာ

ေရႊသမင္ အလုိက္မွားတဲ႔

မုဆုိးတစ္ေကာင္လုိ

ေတာသုံးေတာင္ကုိ မႏွံစပ္ေတာ႔႔ 
ကႀကိဴးေတြထဲမွာနစ္ေမွ်ာ

အခ်စ္သေဘာကုိ သိဖုိ႔အတြက္

ေၿခရာခ်င္းလည္းအထပ္ထပ္ေပါ႔။

မ်က္စိ ကုိဖြင္႔ နားကုိစြင္႔ၿပီး

တစ္ခ်က္နားေထာင္ႀကည္႔ေတာ႔

မ်က္ရည္ေတြကုိ
ပုလဲအၿဖစ္ ဖန္ဆင္းေနတာ

မင္းကုိး ...........
ပန္ဆင္ အုံးေပါ

ကမာေကာင္ အၿဖစ္နဲ႔ ငါ က

ခ်စ္ဗ်ဴဟာ မကြ်မ္းက်င္ေသးေတာ႔

မင္းးနဲ႔ပက္သက္တုိင္း

ရႈံးၿပီးရင္းရႈံး ဆုံးၿပီးရင္းဆုံးေပါ႔

လုံးလုံး ဥေပကၡာမၿပဳႏူိင္သမွ်ေတာ႔

သူ ေမတၱာ အေလ်ာ္ၿပန္ရရင္

ေနာက္ တစ္ေခါက္
ခရီးက ရွည္ဦးမယ္...................။


ဆူးလြင္႔ေႏြ

ည ၏ ကဗ်ာဆရာ မိတ္ေဆြမ်ား

ေကာင္းကင္ က   ေၿမၿပင္ ကုိ ေငး
လမင္း ကုိ ေမး ႕႕႕႕
မညီမညာ    ေၿမၿပင္ေပၚ မွာ
ငါ တုိ႕ ကုိ ေငး   ကဗ်ာ ေတြ ေရး ေရးေနတာ
ဘယ္သူလည္း တဲ႕?႕႕႕။
လမင္း က ေတြး   ခပ္ေအးေအး နဲ႕
ပန္းပ်ဳိးလက္ ဟု ေခၚပါသည္။
ေကာင္းကင္ က ၿပန္ ေတြး
လမင္း က အေ၀း ကုိ ေငး
ႀကယ္ကေလး ေတြ က  ေဆြးလုိ႔ေနေပမယ္႕
တိမ္ ေတြ က ေရွ႕က ေၿပး
ေလညွင္း ေတြက ေနာက္က လုိက္
ေပ်ာ္ပုိက္ေနႀကတဲ႕ သူတုိ႕ ႏွစ္ဦး
ဒီည႕႕႕႕႕
ထူးၿခားလုိ႔ေန၏။
မခ်ဳိ တခ်ဳိ    မဆိမ္႕ တဆိမ္႕
ပုံမွန္ဆိမ္႔ တစ္ခြပ္ အရသာခံရင္း
မဖြာခ်င္ ဖြာခ်င္ ဥာဏ္ တစ္ထြာရွင္ ကုိ အားကုိ
တစ္ေရးႏူိးလာတဲ႕ ေတေလေခြး က
ငါ ရဲ႕ နားမွာ  ေၿခခ်င္းခက္
ၿမင္ၿပင္းကပ္ စြာ နဲ႕ ကန္ထုတ္
တ   ၀ုတ္  ၀ုတ္ နဲ႔  ေပါ႕႕႕႕႕႕။
အာရုံ ကုိ စုစည္း
ေကာင္းကင္ ကုိ ႀကည္႕ၿပီး၊
စကားလုံး ေတြ ကုိ ပုံေဖၚ
ခ်ဳံေပၚ က ပုဇင္း ရင္ကြဲ
နား ေတြ ကြဲမတတ္ ေအာ္ကာေနဆဲ႕႕႕႕။
စိတ္ ေတြက ေလ
ကဗ်ာ က ေရးမရ
တစ္ည ႕႕႕႕ ႏွစ္ည ႕႕႕႕႕
မကေတာ႕ၿပီ။
 " ဂြ   ႕႕႕႕  က် "
မိတ္ေဆြ ေတြကုိ ႏူတ္ဆက္
က်ဳပ္    ႕႕႕႕႕ အိပ္ဆက္ေတာ႕မယ္။
 "  ဂြတ္ႏူိတ္  "



ဆူးလြင္႔ေႏြ

ေ၀းရပ္က သား

အေမ ရဲ႕ ေခြ်းတစ္စက္ဟာ
သား အတြက္ ေရွ႕တစ္သက္မွာေတာ႔
ေဆး တစ္ခြက္ပါ အေမ
ေႏွာင္ႀကိဳးဖြဲ႕ သမုဒယေတြထဲမွာ
အခ်ည္ခုိင္ဆုံး ရစ္ႏြယ္ထားတာက
အေမ ဆုိတဲ႔ တံတုိင္းႀကိးေပါ႔
တုမရတဲ႔ ေမတၱာေတြနဲ႔
ယုယစြာေပြ႔ဖက္
ေသြးစက္တုိ႔ အနီေရာင္ေတြက
အၿဖဴေရာင္ အၿဖစ္ ဖန္ဆင္းခဲ႔တာ
စီးစင္းတဲ႔ အခ်စ္ေတြေႀကာင္႔ပါ အေမ
အေမ ရဲ႕ ေက်းဇူးတရားေတြဟာ
ဂႏၱ၀င္ထက္ပုိသလုိ
ဒဏၰရီလည္းယွဥ္လုိ႔မရ
ရာဖ၀င္ေတြလည္းမမွီဘူးဆုိတာ
ၿမတ္ဘုရားက မွတ္သားဖုိ႔ မိန္႔ႀကားခဲ႔တယ္
သား သိပါတယ္ အေမ
ေရထု ေၿမထု ေလထု ေတြထက္
ႀကိးမားတဲ႔ ေမတၱာထုေတြေႀကာင္႔
အဆုံးမရွိတဲ႔ အနႏၱဂုိဏ္း၀င္
အေမ ပင္ၿဖစ္ခဲ႔တာေပါ႔
ဦးေမာ႔ ရွိခုိးပါတယ္ အေမ
အၿပစ္သေဘာကုိ မသိခင္တုန္းက
အေမ စကားနားမေထာင္ခဲ႔တာေတြ
ၿပန္ေၿပာၿပိး ရုိင္းၿပခဲ႔တာေတြ
စိတ္မခ်မ္းေၿမ႕ေအာင္ၿပဳခဲ႔တာေတြ
ခြင္႔လြတ္ေပးပါ အေမ
အခုလုိ အေမ နဲ႔
အေနေ၀းတဲ႔ အခ်ိန္ေတြမွာ
အေမ ကရုဏာစမ္းေရႀကည္ေတြက
သား ရင္ထဲပုိမုိေအးၿမလုိ႔
ဂါ၀ရပါ အေမ
သား ဘ၀ မွာေလ
ေရႊေငြဓန မႀကြယ္၀လုိ႔
မာတာမိခင္ ေက်းဇူးရွင္ကုိ
ဒိ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ စာတစ္အုပ္ၿဖင္႔
ကန္ေတာ႔လုိက္ပရေစ အေမ
မႀကာခင္ အေမ ရင္ခြင္ထဲ
ခရိးႏွင္ကာ အေၿပး၀င္လာမဲ႔
ေဆြးသမွ် ေန႔ရက္ေတြႀကားက
ေၿဖရက္ကုိ လက္ခ်ဳိးေရေနတဲ႔
ေ၀းရပ္က သား ...............။



ဆူးလြင္႔ေႏြ

ေကာက္ေႀကာင္း




ေနၿခည္ေဆးလိပ္
ဖင္ကပိတ္
အလိပ္ကမေခ်ာ
ဖြာတုိင္းေမာ
ေမာလုိ႔ရပ္ေန
မိးကေသ
ေသာက္လုိ႔မရ
ခ်ဳိးၿပစ္ႀက
တစ္လိပ္မေကာင္း
တစ္လိပ္ေၿပာင္း
သူ ရဲ႕ သမုိင္းေဟာင္း ................။



ဆူးလြင္႔ေႏြ

Sunday 30 June 2013

( ( ( အတိတ္ပန္းခ်ီ ) ) )

တိမ္ေတြညဳိ႕တတ္လာတုိင္း
ရင္အိမ္ေတြၿပဳိမတတ္ လႈပ္ခတ္ေနခဲ႔
မုိးစက္ေတြကုိ ၿမင္တဲ႔အခါ
အတိတ္ကုိ သတိရ
ဒီလုိ မုိးရာသီဆုိ ငါအေတြးေတြက
ကမာၻတစ္ဖက္ဆီက ခ်စ္သူကုိတမ္းတ
မလွမပတဲ႔ ကဗ်ာေတြ အသက္သြင္းေနရ ....... ။        ။
လြမ္းတယ္ ညီမေလးရယ္ .......
သတိရတုိင္း လုိက္လွန္ဖတ္ႀကည္႔မိတဲ႔
အတိတ္က စာမ်က္နာ
မုိးေတြရြာတုိင္း အတူေပ်ာ္
အတူတူေလွ်ာက္လွမ္းခဲ႔တဲ႔
ကုိကုိတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ကုိ
ကံတရားက
ဟုိ...... အေ၀းဆုံးတစ္ဖက္ဆီ တြန္းပုိ႔ခဲ႔တယ္ ။       ။
ဒါေလာကရဲ႕ သဘာ၀တစ္ခုလား ညီမေလးရယ္
တကယ္ဆုိ
ကုိကုိ တုိ႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ခ်စ္ၿခင္း
အၿပစ္ကင္းစင္ခဲ႔ႀကပါတယ္
ဒါေတာင္ ကံတရားက
အၿငဳိးႀကီးစြာနဲ႔ ရက္ရက္စက္စက္ တစ္ကမာၻဆီၿခားၿပစ္ခဲ႔ႀကတယ္ ။         ။
ညီမေလးေရ......
အဲ႔ဒီေန႔က ကုိကုိတုိ႔ႏွစ္စ္ဦးရဲ႕အၿဖစ္ဆုိးႀကား
အသက္မဲ႔သြားတဲ႔ မႏၱေလးက်ဴံးေတာင္
အခုဆုိၿပန္လည္ အသက္၀င္ လွပေနေလရဲ႕
ကုိကုိ ႏွလုံးသားကေတာ႔
မုိးေတြရြာတုိင္း
ေသြးေတြ စုိ႔....စုိ႔လာေနတယ္  ညီမေလးရယ္....... ။               ။



* ဆူးလြင္႔ေႏြ *

( လၿပည္ညကုိ ထုဆစ္ႀကည္႔ၿခင္း )

တအိအိနဲ႔ ခ်ီတတ္လာတဲ႔
တိမ္စုိင္တိမ္ခဲေတြႀကား
ထိန္ထိန္သာမလုိနဲ႔ " လ "
ည ရဲ႕ အလွကုိကန္႔လန္႔ကာခ်ရၿပီ ။     ။
ႀကည္လင္မလုိလုိနဲ႔ မည္းေမွာင္သြားတဲ႔ " ည "
ေကာင္းကင္က ေဒါသေတြအလိပ္လိပ္ထြက္
လွ်က္စီးေတြ တလက္လတ္နဲ႔
ႀကယ္တာရာေတြလဲ လန္႔/ပုန္းေနရၿပီ ။      ။
ကမာၻႀကီးေတာင္ ၿပဳိမတတ္
လိပ္ၿပာေလးေတြေတာင္လြင္ထြက္သြားႏုိင္တဲ႔
ေကာင္းကင္ ရဲ႕ ေအာ္သံ
တစ္ေလာကလုံးဆူညံေနေလရဲ႕ ။       ။
ဖားေတြေအာ္ေနႀကၿပီ၊
ေၿမြေတြလည္း ေပ်ာ္ေနႀကၿပီ၊
ေလာကရဲ႕နိယာမကုိႀကည္႔
ငါ .... အထာက်က်ၿပဳံး
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္သီကုံးမိၿပီ ။              ။



* ဆူးလြင္႔ေႏြ *

( ( အြန္လုိင္းသုံး ဒုကၡ ) )

1500 ဆင္းကဒ္
ၿမန္မာၿပည္ကုိ ခ်ီတတ္
ကြန္နရွင္ေတြ ထုိးက်
အခ်ိန္ေတြက ေဆာင္႔ေဆာင္႔တက္
ၿခေသၤ႔ေတြ ခုန္ခုန္ထြတ္တယ္.......။


ဆုိင္/လူကေတာ႔ ေဘာစိ
စက္ေတြက ေကာင္းတာမရွိ
စာတစ္လုံးရုိက္ဖုိ႔အေရး
အသက္ကုိမွန္မွန္ရွဴ
မ်က္လုံး က ခပ္ၿပဴးၿပဴး
ေသာ႔တံကုိ ကုိင္ေဆာင္ထားရ
ကီးဘုတ္ကကြ်ံ ေသာ႔တံနဲ႔ ထြင္း
ေဘးလူကႀကည္႔ ရယ္ကုန္ႀက၏ .........။


ကြန္နရွင္ၿပန္တက္
ေသာက္မီးက ပ်က္
ႏူိးႀကပါဟဲ႔ 90 မီးစက္
တပ္ထားတဲ႔ ပန္ကာ
လည္ပါမ်ားေတာ႔
ေဟာ..... ေခြ်းေတြထြက္ကုန္ၿပီ ..........။


စိတ္ေတြက ေလ
စာ/ အေကာင္႔ က ေရး/ပိက္မရ
Restart ကုိ ခ်
အဆဲခံလုိက္ရ ငါ ဘ၀
အမွ်                အမွ်                     အမွ်




* ဆူးလြင္႔ေႏြ *

ခုိဇီေရာင္ ေကာက္ေႀကာင္း

အ၀င္အထြက္
အတက္ အဆင္းေတြမ်ားတယ္၊
တစ္ခရီးတည္း အတူလာ
အတူသြား အတူစား
ပညတ္ခ်က္ေတာ႔ ကြဲလြဲ ........။

ကုိယ္႔ကုိယ္ကုိ ေတာ႔ခ်စ္
စစ္ေတြၿဖစ္ အတၱမီးလွ်ံေတြႀကား
မေႀကြသင္႔တာေတြ ေႀကြ
မေ၀သင္႔တာေတြ ေ၀ေနရ .........။

အရႈပ္ေတြ လုပ္ေနတဲ႔ လူေတြႀကား
ေရးလုိက္ ဖ်က္လုိက္
ဖ်က္လုိက္ ေရးလုိက္နဲ႔
ေသမင္း လည္း အလုပ္ေတြရႈပ္ေနၿပီ ........။




* ဆူးလြင္႔ေႏြ * 

( 1500တန္ဆင္းကဒ္ နဲ႔ လူၿပိန္းအေတြး )

"ဟဲ႔ . . ႀကားၿပီးၿပီလား  1500တန္ ဆင္းကဒ္ေတြ ခ်ေပးေတာ႔မယ္ တဲ႔ ။ ဟုတ္လား မုိက္တယ္ကြာ ခ်ေပးလုိ႔ကေတာ႔ ၅လုံးေလာက္၀ယ္ကုိင္ပစ္မယ္ ။ "
ေလလုံးကနည္းတာမဟုတ္ အခန္႕မသင္႔ နားေထာင္ေနတဲ႔လူေတာင္ ပါသြားႏိုင္တယ္။
ဟုတ္ေတာ႔ ဟုတ္ပါတယ္ ဆင္းကဒ္တစ္ခုမွ 1500  ကြမ္းဖုိးေဆးဖုိးရွိတာ ၀ယ္ႏုိင္တာေပါ႔။ ဒါေပမယ္႔ဗ်ာ ၅လုံးေလာက္ ၀ယ္မယ္ဆုိေတာ႔ ဟန္းဆက္က ဘယ္အေဖက အလကားေပးတယ္မသိဘူး ။
ဒီလုိ္နဲ႔ 1500 တန္ ဆင္းကဒ္ သတင္းကေတာ႔ ရက္ကြက္ထဲမွာ ဆူညံပြက္ေလာရုိက္သြားတာပဲ။
တစ္ရက္ထက္ တစ္ရက္ 1500 ဆင္းကဒ္သတင္းက လြင္႔လြင္႔လာတယ္။ ထုံးစံအတုိင္း သတင္းက မဟုတ္ကရေရာ ဟုတ္ကရေရာထြက္လာတယ္။
1500ဖုန္းေတြက ဘာၿဖစ္တယ္ ညာၿဖစ္တယ္၊ ဒီလုိနဲ႔ ၀ယ္ရမယ္႕ သူေတြမွာ ဟန္႔တန္႔တန္႔ၿဖစ္ကုန္ႀကတယ္။
ဆင္းကဒ္ ခ်ေပးတဲ႔ေန႔မွာရက္ကြက္ရုံးမွာ ဆင္းကဒ္၀ယ္ယူသူက မရွိႀကေတာ႔ဘူး၊
ဆင္းကဒ္ေတြ ဒုတိယအႀကိမ္ ခ်ေပးခါနီးေတာ႔ သတင္းေလးတစ္ခုထြက္လာတယ္ ။ 1500 ဆင္းကဒ္ေတြ ေလး ၊ ငါးေသာင္း နဲ႔ ၿပန္၀ယ္ေနတယ္တဲ႔
ဘာေၿပာေကာင္းမလည္းဗ်ာ၊ လူေတြေလာဘေတြတတ္လာႀကတယ္။ ရက္ကြက္ရုံးမွာလူေတြအၿပည္႔   ေနရာေတြလု  ရန္ေတြၿဖစ္ႀက တစ္ခ်ဳိ႕ ေနပူထဲမွာရပ္ေနေတာ႔ ေခါင္းေတြမူး ဦးေဏွာက္ေသြးေႀကာေတြၿပတ္ အသက္ေတြေတာင္ေပးလုိက္ရတယ္တဲ႔ ။ ဒီေလာက္ရုိက္ခံပါမ်ားေနတာေတာင္ အသားမာမတည္ပဲ ေထာင္ေခ်ာက္ထဲေတာင္ဆင္းသြားႀကေသးတယ္။
တကယ္ပဲ ဆင္းကဒ္တစ္ခု ေလး၊ငါးေသာင္းေပး၀ယ္မယ္ဆုိရင္ဗ်ာ လူေတာင္အပင္ပန္းခံစရာမလုိဘူး၊ ပုိက္ဆံတစ္ေသာင္းေပးၿပီး ပါးရုိက္ခုိင္းလုိ႔ရတယ္။
ေနာက္ဆုိ ဟန္းဆက္၀ယ္ရင္ေတာင္ အလကားရမယ္႔အရာေတြ၊ ခုေတာ႔ ဆင္းကဒ္ေလးတစ္ခုရဖုိ႔ အသက္ေတြေပးလုိက္ရတာ ဘယ္ေလာက္ ႏွေၿမာဖုိ႔ေကာင္းလဲ၊ ရင္ေမာမိပါတယ္ဗ်ာ ကြ်န္ေတာ္ၿပည္သူေတြခမ်ာ အလကားရမယ္႔ ေရွ႕က ထမင္းထုပ္သာၿမင္ေနတာ ေနာက္က ရုိက္မယ္႔၀ါးရင္းဒုတ္ကုိမၿမင္ႀကဘူး။ ခုေတာ႔ တရုပ္အမႈိက္ပုံႀကီး ၿမန္မာၿပည္လာပုံထားေနသလုိ ေငြရၿပီးေရာဆုိၿပီး မရမကလိမ္႔တင္ေနေသာ စပယ္ယာေႀကာင္႔ ကားႀကီးေတာ႔ က်တ္ေနပါၿပီ။
                   ဒီထက္ပုိဆုိးလာဖုိ႔မဆုိးဖုိ႔ဆုိတာကေတာ႔.......... ။



*  ဆူးလြင္႔ေႏြ *

☆☆ ☆ ☆ ခ်စ္မိေသာ ☆☆☆☆

သူမ .... ေလာကၾကီးအတြက္ ပါရမီၿဖည္႔ဆည္းေပးေနတဲ႔ လမင္းေလာက္,မထြန္းလင္းမေတာက္ပေပမယ္႔ လမ္းေပ်ာက္ေနေသာ ကြ်န္ေတာ္႕အတြက္ေတာ႔ သူမဟာလမ္းျပၾကယ္ေလးေပါ႔။
ပူေလာင္ျခင္းေတြ အိပ္ယာ၀င္ ေသာကေတြနဲ႔ႏုိးထ၊ ေပေတျခင္းေတြနဲ႔ရြက္လြင္႔ေနတဲ႔ ဂ်ေလဘီလုိကြ်န္ေတာ္တစ္ေယာက္ သူမနဲ႔ အြန္လုိင္းရဲ႕ ရင္ျပင္ေလးေပၚမွာ ဆုံဆည္းရင္း ခင္မင္ရင္ႏွီးမႈကအျပင္ေလာကထိ စီးဆင္းခဲ႔တယ္။
အုိးခ်င္းထားေတာ႔ အုိးခ်င္းထိ ၾကဳိးခ်င္းထားေတာ႔ ၾကဳိးခ်င္းျငိဆုိသလုိ ကြ်န္ေတာ္႕ ႏွလုံးသားက မသိမသာေလး သူမ အေပၚ ကပ္ျငိေနေလရဲ႕။ မျမင္ဖူးေသးတဲ႔ သူမ မ်က္၀န္းေတြကုိ စိတ္ကူးေတြနဲ႔ ပုံေဖာ္ရင္း ရူးသြပ္ေနမိတယ္


☆တီတီတာတာ
ညီညီညာညာ နဲ႔
ရယ္စရာေတြ ရွာၾကံေျပာ
ေမာလည္း မေမာႏုိင္တဲ႔
ကုိတုိ႔ ႏွစ္ဦးၾကား
ေဟာ .......
ဘုရားၾကီးနာရီစင္ၾကီး
အေမာေဖါက္လာျပီ .......။ ။ ☆

ခရစၥမတ္ေန႔ ......။
ကုိယ္ နဲ႔ ဘာမွမပတ္သက္၊ မအပ္စပ္တဲ႔ေန႔။ သူမ်ားေတြ ဟက္ပီးနယူးရီးယားဆုိလည္း လုိက္ရူး(ယူး) ခရစၥမတ္ဆုိလည္း လုိက္မတ္ၾကတဲ႔ လူရူးေတြ ေပ်ာ္ၾကတဲ႔ေန႔ေပါ႔။
ဒီေန႔၊ ဒီရက္ေလးဟာ ကြ်န္ေတာ္႕အတြက္ အမွတ္တရေန႔ေလးျဖစ္လာလိမ္႔မယ္လုိ႔ ဘယ္တုန္းကမွ မေတြးမိခဲ႔ပါဘူး။
အဲဒီေန႔ အျပာေရာင္ေကာင္းကင္က ေငြမႈံႏွင္းေတြ ၾကဲခ်တယ္။ ထုိ႔ေနာက္ သူရိန္ေနမင္းက ေလာကကုိ အခ်ိန္ေတာ္ၾကာထိ ဦးညြတ္တယ္။ ကြ်န္ေတာ္႕ႏွလုံးသား သူမရဲ႕ ရွတတရယ္သံေတြေအာက္ ကၾကဳိးကကြက္ စုံလင္ေနတယ္။ အခ်စ္ဆုိေသာ ေခါင္းစဥ္ ကြ်န္ေတာ္မတပ္ခဲ႔ပါဘူး။


သူမရနံ႔၊ သူမရဲ႕အျပဳံး၊သူမ သံစဥ္ေတြနဲ႔ ေ၀းရေတာ႔မယ္ဆုိတဲ႔ အသိ၊ လႈပ္ခတ္သြားတဲ႔ ရင္တစ္ျပင္လုံး၊ ႏွလုံးအိမ္ေတြျပဳိက် အခ်စ္ေလွ်ာ္ရည္ေတြ စီးဆင္းခဲ႔တယ္။
" ☆ ကြ်န္ေတာ္ သူမ ကုိ ခ်စ္တယ္
မဟုတ္ဘူး
ဟုတ္တယ္
ကြ်န္ေတာ္ သူမ ကုိ ခ်စ္မိေနျပီ။ "
ခ်စ္တယ္
ခ်စ္တယ္
ခ်စ္တယ္
ခ်စ္တယ္ ☆
အျဖဴေရာင္စာရြက္ေလးေတြေပၚေရးတယ္။ ကီးဘုတ္ေတြေပၚ ကြ်န္ေတာ္ အခါခါရုိက္တယ္။ လြယ္တယ္။ လက္ေတြ႕ဆန္ဆန္ဖြင္႔ဟဖုိ႔က်ေတာ႔ ခက္တယ္။
" တိမ္မလုိနဲ႔ နက္ လြယ္မလုိနဲ႔ ခက္ "ဆုိတဲ႕ ေရွးရုိးစကားအတုိင္းပါပဲ။ သူမ ကုိ ဖြင္႔ေၿပာမယ္႔ၾကံတုိင္း ကြ်န္ေတာ္ႏႈတ္ခမ္းဖ်ား 501ဆင္ေကာ္နဲ႔ ကပ္ထားသလုိ၊ ဖြင္႔ဟလုိ႔မရ ရင္ထဲမွာၾကိတ္ၿပီးနာရတယ္။

" သီရိ "
" ဟုတ္
ေၿပာေလ "
" မေန႔ကေလ
ငါ နင္႕ကုိ ခ်စ္တယ္ "
" ဟင္ "
မလိမ္႔တပတ္နဲ႔ ေခါက္ထည့္မယ္႔ ခ်စ္စကား၊ ဖ်က္ပစ္ခဲ႔ေပမယ္႔ ခလုတ္မွား၍ Enteခလုတ္မွားေခါက္မိခဲ႔တယ္။ အမွားထဲက အမွန္ေလးတစ္ခုေပါ႔။ ကြ်န္ေတာ္႕ ရင္ဘတ္တစ္ခုလုံးေတာ႔ လန္းဆန္းေပါ႔ပါးလုိ႔သြားတယ္။
သုိ႔ေပမယ္႔ မွားလား၊ မွန္လား။ မွန္လား၊ မွားလားဆုိတဲ႔ ဒြိဟေတြနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ အိပ္ေရးပ်က္ခဲ႔ရတယ္။ တကယ္ေတာ႔ သူမဘ၀ နဲ႔ ကြ်န္ေတာ္႕ဘ၀၊ ေသခ်ာစဥ္းၾကည့္ေတာ႔ တစ္ဘ၀စာမက္ခြင္႔မရွိတဲ႔ လွပတဲ႔အိမ္မက္အတြက္၊ သက္ျပင္းေတြသာ အခါခါထုိးခ်လာခဲ႔တယ္။
။ .......................................................။

၀တ္လစ္စလစ္ျဖစ္လုိ႔ေနတဲ႔ ေကာင္းကင္မွာ တိမ္ေတြေျခခ်င္းလိမ္ေနတယ္။ စိမ္းလန္းစုိေျပေနတဲ႔ သစ္ပင္ေလးေတြေပၚမွာ ေက်းငွက္သာရကာေတြသီႀကဴးေနတဲ႔ သံစဥ္ေလးေတြက နဂုိေန႔ေတြထက္ခ်ဳိလွတယ္။
ရြက္ေၿခာက္ေလးေတြ ေလေျပညွင္းေတြနဲ႔ ေဆာ႔ျမဴးေနပုံက ကဗ်ာဆန္တယ္။ အဲဒီေန႔က တစ္ေလာကလုံး လွပျခင္းေတြ ဖုံးလႊမ္းလုိ႔ေနတယ္။
တျဖဳတ္ျဖဳတ္ ေၾကြက်ေနတဲ႔ ခေရပြင္႔ေတြၾကားမွာ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕အခ်စ္ေတြ ေ၀ဆာပြင္႔ဖူး၍ေနတယ္။

" သူကုိ ဘာလုိ႔ ခ်စ္တာလဲ " တဲ႔ ???????????????
ျဖဴစင္တဲ႔အခ်စ္မွာ ေျဖရွင္းခ်က္ဆုိတာမရွိ ေသခ်ာတဲ႔ အေျဖတစ္ခုကေတာ႔ ....................

" သီရိ ကုိ မင္းကုိခ်စ္တယ္ "

။ ................................................ ။

ခေရေတြ အတူေကာက္
ရင္ခုန္သံ
စည္းခ်က္ေတြေအာက္
အတူ ကခဲ႔ၾကတဲ႔
ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ႏွစ္ဦး
ေရႊမန္းေတာင္က
ေကာင္းခ်ီးႀသဘာ ေပးခဲ႔တယ္။

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆




* ဆူးလြင္႔ေႏြ *

သုံ႔ပန္း

ခ်စ္သူက ပစ္ထားပါတယ္ဆုိ
သူငယ္ခ်င္းေတြက လာလာက်ပ္
အထာမနပ္ မရင္႔က်က္တဲ႔ ငါ
ဒဏ္ရာေတြသာ မညီမညာၿဖာထြတ္ခဲ႔ .......။ ။
ဒီလုိနဲ႔ ......
ႀကယ္မစုံ ညရဲ႕အလယ္
ေ၀ဒနာေတြ အစုံအလင္နဲ႔
သူပစ္ထည္႔လုိက္တဲ႔ အလြမ္းေတြက
လက္ေခ်ာင္းဖ်ားက ေဖါက္ထြတ္
မ်က္တြင္းေတြေဟာက္ပက္ၿဖစ္တဲ႔ထိ
ေဘာပင္တစ္ေခ်ာင္း၊စာအုပ္တစ္အုပ္
မီးအိမ္တစ္လုံးနဲ႔ အာသာေၿဖစရာရွားေနခဲ႔......။ ။
ေႀကြခဲ႔ရပါၿပီ မ်က္ရည္ေတြ
တိက်ေသခ်ာတဲ႔ သတင္း
ထုတ္ၿပန္မေႀကညာေသးေပမယ္႔လဲ
အခ်ိန္မွန္က်ေရာက္ ေမႊေႏွာက္တတ္တဲ႔
မုန္းတုိင္းေႀကာင္႔
ဥေပကၡာလြင္ၿပင္ထဲမွာ
ေတာင္းဆုေတြသာ အခါခါေၿခြေနရတယ္ ......။ ။
ခ်စ္သူ ရယ္ ......
ငါ ရဲ႕ ခံစားခ်က္ကုိ
ဥေပကၡာၿပဳထားတဲ႔ နင္ရဲ႕လုပ္ရက္က
အတၱမဆန္ပါဘူး
အခ်စ္ရဲ႕ အတၳဳပၸတၱိကုိ
လုိက္လွန္ဖတ္ႀကည္႔မယ္ဆုိရင္
တစ္ဖက္သက္ အခ်စ္သမားတုိင္း
ႀကဳံဆုံရမဲ႔ အခ်စ္နိယာမပါ......။ ။
ခ်စ္သူေရ ......
တကယ္ေတာ႔
နင္ၿပန္လည္ အသက္သြင္းေပးခဲ႔တဲ႔
* ဆူးလြင္႔ေႏြ * ဆုိတဲ႔ ငါက
နင္ထားရာမွာ ေန
နင္သတ္ရင္လဲ ေသရမယ္႔
နင္ရဲ႕ " သုံ႔ပန္း " ေလးပါဟာ .......။ ။



* ဆူးလြင္႔ေႏြ *

Thursday 20 June 2013

ျမန္မာစာေပႏွင့္ သတ္ပံု၏ ေနရာ

ျမန္မာစာေပတြင္ သတ္ပံု၏ ေနရာသည္ ေခတ္အဆက္ဆက္၌ အေရးပါေသာ အခန္းက႑ တစ္ရပ္မွ ရပ္တည္ခဲ့သည္ဟူ၍ ဆိုႏိုင္ေပသည္။ ေရွးျမန္မာ မင္းမ်ားလက္ထက္ ေခတ္အဆက္ဆက္တြင္ သတ္ပံု၏ ေနရာကို "သတ္ပံုမွား၍ ေရးထားေသာစာကို စာပ်က္ဟု ဆိုတတ္ၾကသည္။ ထိုစာမ်ဳိး ေရးသားသူကိုလည္း လူညံ့ဟု သတ္မွတ္ၾကသည္။ ေရွးေခတ္က သတ္ပံုမွားလွ်င္ တရားတေပါင္ ျဖစ္ခဲ့မႈကို ကုန္းေဘာင္ေခတ္စာဆို ရႏၲမိတ္ေက်ာ္ထင္ ျပဳစုခဲ့ေသာ "ေရစႀကိဳခံုေတာ္ျဖတ္ထံုး" အခ်ဳိ႕၌ အထင္အရွား မွတ္တမ္းတင္ခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ပင္ သတ္ပံုမွားလွ်င္ တရားျဖစ္သည္" ဟူေသာ ဆို႐ိုးစကားပင္ ရွိခဲ့သည္။

ျမန္မာ ပညာရွင္ႀကီးမ်ား၏ အဆိုအမိန္႔အရ ျမန္မာသတ္ပံု၏ အေျခခံသည္ "အပင့္ႏွင့္ အရစ္၊ တ-သတ္ႏွင့္ ပ-သတ္၊ န-သတ္ႏွင့္ မ-သတ္၊ ေသးေသးတင္" ဟူေသာ ေရးထံုးသံုးမ်ဳိးတြင္ အေျခခံသည္။ ျမန္မာစာသတ္ပံု အေရးအသား၌ ထိုေရးနည္း သံုးမ်ဳိးသည္။ အမ်ားဆံုး မွားယြင္းေရာေႏွာ ႏိုင္သည္။ ထိုေရးထံုး သံုးမ်ဳိးကို မွားေရးမိလွ်င္ အနက္အဓိပၸာယ္ ေျပာင္းလဲသြားသည့္အတြက္ အတိမ္းအေစာင္း မခံေသာ ေရးထံုးမ်ားဟု အဆိုျပဳခဲ့ၾကသည္။ စာေပ ေရးသားရာတြင္ သတ္ပံုသည္ စာေပ၏ အထိန္းအကြပ္ ျဖစ္သည္။ စာေရးသားရာတြင္ သတ္ပံုသည္ အေရးႀကီးေသာ က႑တစ္ရပ္သာ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အထိန္းအကြပ္ သေဘာမ်ဳိးသာ သတ္မွတ္လက္ခံ အသံုးျပဳသင့္သည္ဟူ၍ မ်က္ေမွာက္ေခတ္ စာေပပညာရွင္မ်ားက မိန္႔ဆိုလမ္းၫႊန္ခဲ့သည္။

ေရွးျမန္မာမင္းမ်ား လက္ထက္တြင္ သတ္ပံုေနရာ သတ္မွတ္မႈကို "ေညာင္ရမ္းေခတ္ သာလြန္မင္း လက္ထက္၌ ၿမိဳ႕၀န္ကို "နသတ္" ျဖင့္မေရး "ေသးေသးတင္" ျဖင့္ ေရးသားခဲ့ေသာေၾကာင့္ "ၿမိဳ႕၀န္" မဟုတ္ၿပီ ေတာထဲမွ "၀ံ" ျဖစ္သည္ဟု စာကိုပစ္လိုက္ ဖူးေခ်သည္။ စာေရးကိုလည္း ေမာင္းထုတ္ေတာ္ မူခဲ့ဖူးေခ်သည္" ဟူ၍လည္းေကာင္း။

ကုန္းေဘာင္ေခတ္ ဘႀကီးေတာ္ (စစ္ကိုင္းမင္း) လက္ထက္တြင္လည္း လႊတ္ေတာ္စာေရးသည္ ေရႊၾကက္ယက္သို႔ သစ္ေရာက္သည္ကို စာေပးရာ၌ "ေရႊၾကက္ယက္" ကို "ေရႊက်က္ယက္" ဟု သတ္ပံုမွားေရးသား ခဲ့ေသာေၾကာင့္ သစ္ပိုင္ရွင္ ပညာရွိက လႊတ္ေတာ္က စာမဟုတ္၊ စာလုပ္သာ ျဖစ္သည္ဟု ေျပာဆို၍ အတင္းအမာေနလွ်င္ လႊတ္ေတာ္၀န္က စာေရးအား ရာဇ၀တ္ခံေစ၍ သစ္ရွင္ပညာရွိအား စကားမလြင့္ေအာင္ လက္ေဆာင္ျဖင့္ ေငြေပးရဖူးေလ၏" ဟူ၍ လည္းေကာင္း။
ကိုယ္စြမ္းကိုယ္စလည္းပါ၊ အေရးအသား အတင္အျပလည္း ေျပျပစ္ေသာ စာမ်ဳိးကို သတ္ပံုအမွား မ်ားကာမွ်ျဖင့္ စာညံ့ဟု မဆိုသင့္ပါ။ စာေရးသားမႈတြင္ သတ္ပံုထက္ ပို၍ အေလးေပးသင့္ေသာ၊ ပို၍ ေရွ႕တန္းတင္သင့္ေသာ အရည္အေသြးမ်ား ရွိေနပါသည္ . . . . .

ကုန္းေဘာင္ေခတ္စာဆို စာေတာ္ျပန္ ဆရာႀကီး ဦးပညာ၏ သားေရႊဥ ဆံုးမစာတြင္ ျမန္မာစာေပတြင္ သတ္ပံု၏ ေနရာသည္ အေရးပါပံုကို "ၿမိဳ႕၀န္စာဟု ေရးရာမွာလွ်င္ ေသးေသးတင္၍ အထင္အရွား မွားေတာင္းမွားေသာ္ မင္းမ်ားမိန္႔ဟန္၊ ငါ့ၿမိဳ႕၀န္သည္၊ တိရစၦာန္ညစ္၊ ေတာ၀ံျဖစ္ၿပီး သစ္သီးရွာေဖြ စားပေစဟု၊ ေရႊျပည္မွလွ်င္ ေတာသို႔ႏွင္ေစ" ဟူ၍ လည္းေကာင္း။

"ေရႊၾကက္ယက္ကို၊ ပင့္လ်က္ဤမွာ ယခုပါခဲ့ လႊတ္စာမပီ၊ အင္မညီဟု မထီစိတ္၌ ပစ္လႊင့္လိုက္ေသာ္၊ ခိုက္ခိုက္တုန္မွ် မ်က္မာန္ထလ်က္" ဟူ၍လည္းေကာင္း။

သတ္ပံုမွားခဲ့လွ်င္ လက္ျဖတ္ခံခဲ့ရသည္အထိ ျပစ္ဒဏ္ေပးခဲ့ မႈကိုလည္း "စာေရးစာမွတ္ လူမတတ္ကို လက္ျဖတ္မင္းဒဏ္ စီရင္ဖန္၏" ဟူ၍လည္းေကာင္း မွတ္တမ္းတင္ ေရးဖြဲ႕ခဲ့သည္။

ျမန္မာစာေပ သမုိင္းေၾကာင္း၏ ေခတ္အဆက္ဆက္၌ ေရးထံုးသတ္ပံုႏွင့္ ပတ္သက္၍ က်မ္းအမ်ဳိးမ်ဳိးကို ျပဳစုေရးသားခဲ့ရာတြင္ ျပဳစုသူ ပုဂၢိဳလ္တို႔၏ အယူအဆ အကိုးအကားအရ သတ္ပံုက်မ္း တစ္ေစာင္ႏွင့္ တစ္ေစာင္သည္ အပင့္ႏွင့္အရစ္၊ တ-သတ္ႏွင့္ ပ- သတ္၊ န-သတ္ႏွင့္ မ-သတ္၊ ေသးေသးတင္တို႔၌ မူကြဲမ်ား ရွိခဲ့ၾကသည္။ ျမန္မာ့စာေပ သမိုင္းတြင္ ေပၚေပါက္ခဲ့ေသာ သတ္ပံု၏ မူကြဲအခက္အခဲ ျပႆနာကို မ်က္ေမွာက္ေခတ္ သတ္ပံုပညာရွင္ႀကီး မ်ား၏ ဦးေဆာင္ပုဂၢိဳလ္ႀကီး တစ္ဦးျဖစ္ေသာ ဆရာမင္းသု၀ဏ္ (ဦး၀န္)က "ျမန္မာစာတြင္ သတ္ပံုႏွင့္ အပင့္အရစ္သည္ အခက္ႀကီး တစ္ရပ္ျဖစ္သည္။ ဤအခက္ကို လြယ္ကူေစလိုေသာ ေစတနာျဖင့္ အင္း၀ေခတ္ ရွင္မဟာရ႒သာရ အမွဴးျပဳေသာ စာဆိုတို႔သည္ ပ်ဳိ႕လကၤာ၊ ေမာ္ကြန္းရတု၊ ဧခ်င္း၊ အန္ခ်င္း၊ လူးတား စသည္တို႔တြင္ ကာရန္ေထာက္၍ စပ္ဆိုခဲ့ၾကသည္။ အပင့္အရစ္ကိုလည္း ခြဲထားျပဳ၍ စီကုံးခဲ့သည္။ ထိုပ်ဳိ႕လကၤာ စပ္ထံုးမ်ားကို ထုတ္ႏုတ္ကာ ေႏွာင္းဆရာမ်ားက သတ္ပံုက်မ္း၊ သတ္ပံုၫႊန္းက်မ္း ခြဲထားက်မ္းမ်ားကို ျပဳစုခဲ့ၾကသည္" ဟူ၍ မိန္႔ဆိုခဲ့သည္။

ျမန္မာစာေပ ေလာက၏ မ်က္ေမွာက္ေခတ္ၿပိဳင္ စာေပေလာကတြင္ သတ္ပံု၏ ေနရာႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဆရာေမာင္ခင္မင္ (ဓႏုျဖဴ)၏ ျမန္မာစာေပႏွင့္ သတ္ပံု၏ ေနရာလမ္းညႊန္ခ်က္၊ မိန္႔ဆိုမႈသည္ ယေန႔ ျမန္မာစာေပ ေလာကသားမ်ားအတြက္ သတ္ပံုေနရာႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေခတ္သစ္၏ ျမန္မာသတ္ပံုဆိုင္ရာ အေတြးအျမင္ လမ္းၫႊန္ခ်က္ကို ျမန္မာစာေပ မီးေမာင္းထိုးျပလ်က္ ရွိေနေပသည္။

စာေရးရာတြင္ သတ္ပံုအေရးႀကီး ပါသည္။ သတ္ပံုသည္ စာေပ၏ အထိန္းအကြပ္ ဆိုသည္မွာလည္း မွန္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ အလြန္စည္းကမ္းႀကီးေသာ အတိမ္းအေစာင္း မခံေသာ၊ အထိန္းအကြပ္မ်ဳိး မဟုတ္။ အေျခအေနကို လိုက္၍ သင့္သလို ဆက္ဆံထိန္းကြပ္တတ္ေသာ အလြန္သေဘာေကာင္းေသာ အထိန္းအကြပ္မ်ဳိး ျဖစ္သည္ဟု ဆိုခ်င္ပါသည္။

သို႔ေပမဲ့ သတ္ပံုႏွင့္ ဆက္ဆံေနေသာ သူအခ်ဳိ႕က သတ္ပံုကို အလြန္ေၾကာက္စရာေကာင္းေသာ အထိန္းအကြပ္ႀကီးအျဖစ္ သတ္မွတ္ေနၾကသည္။

စာေပသင္ၾကား ပို႔ခ်မႈအပိုင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ စာေပကိစၥတြင္ သတ္ပံုတစ္ခုတည္းသာ ပါ၀င္သည္ မဟုတ္ပါ။ စာေပသင္ၾကား ပို႔ခ်မႈတြင္ သတ္ပံုတစ္ခုတည္းကိုသာ အားျပဳေန၍ မျဖစ္ပါ။ ေက်ာင္းသားမ်ား သတ္ပံုမွန္မွန္ ေရးႏိုင္ေစရန္ သင့္ေလ်ာ္ေသာ လမ္းညႊန္ျပသမႈမ်ဳိး ျပဳလုပ္ရမည္မွာ မွန္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ သတ္ပံုကို ေရွ႕တန္းတင္ကာ အခ်ိန္ရွိသေရြ႕ သတ္ပံုကို အာ႐ံုျပဳေနလွ်င္ သတ္ပံုမွအပ ျဖစ္ေသာ အျခားကိစၥမ်ားတြင္ လစ္ဟင္းသြားတတ္ ပါသည္။ သဒၵါ အသံုးအႏႈန္း မွန္ကန္မႈ၊ ရွင္းလင္းျပတ္သားစြာ ေရးသားႏိုင္မႈ၊ က်စ္လ်စ္သိပ္သည္းစြာ ေရးသားႏိုင္မႈ၊ အသက္၀င္ လႈပ္ရွားေအာင္ ေရးသားႏိုင္မႈ၊ တင္ျပလိုေသာ အေၾကာင္းအရာကို စည္းလံုးေျပျပစ္စြာ တင္ျပႏိုင္မႈ၊ ကိုယ္စြမ္းကိုယ္စ၊ ကိုယ္ပိုင္ အေတြးအေခၚ၊ အယူအဆမ်ားကို ထုတ္ေဖာ္ႏိုင္မႈ စသည့္ ကိစၥမ်ားစြာ တို႔သည္လည္း အေရးတႀကီး လမ္းၫႊန္ေပးသင့္သည့္ ကိစၥမ်ားပင္ ျဖစ္ပါသည္။ သတ္ပံုကိုသာ အားျပဳေနလြန္းလွ်င္ ထိုကိစၥမ်ား လစ္ဟင္းသြား ႏိုင္ပါသည္။

သတ္ပံုကို အားျပဳလြန္းသူသည္ သတ္ပံုကိုသာ ၾကည့္၍ အကဲျဖတ္ခ်င္ တတ္ပါသည္။ "သတ္ပံု၊ သတ္ပံု" ဟူေသာ အသံကိုျပဳလ်က္ ေက်ာင္းသား၏ စာထဲတြင္ သတ္ပံုအမွား ဘယ္ႏွလံုး ပါသည္ကို မွန္ဘီလူးႏွင့္ ၾကည့္၍ရွာခ်င္ တတ္ၾကပါသည္။

ကိုယ္စြမ္းကိုယ္စလည္း မပါ။ အေရးအသား အတင္အျပလည္း မေျပျပစ္ေသာ စာမ်ဳိးကို သတ္ပံုအမွား နည္းကာမွ်ႏွင့္ စာေကာင္းဟု မဆိုသင့္ပါ။ ကိုယ္စြမ္းကိုယ္စလည္းပါ၊ အေရးအသား အတင္အျပလည္း ေျပျပစ္ေသာ စာမ်ဳိးကို သတ္ပံုအမွား မ်ားကာမွ်ျဖင့္ စာညံ့ဟု မဆိုသင့္ပါ။ စာေရးသားမႈတြင္ သတ္ပံုထက္ ပို၍ အေလးေပးသင့္ေသာ၊ ပို၍ ေရွ႕တန္းတင္သင့္ေသာ အရည္အေသြးမ်ား ရွိေနပါသည္။ စာေပႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ ေနရာတိုင္းတြင္ ထို႔အတူ သေဘာထား သင့္သည္ဟု ထင္ပါသည္။


 မွ်ေ၀မႈ.........။

( ( မ်က္လွည္႔ ) )

တစ္ခါလိမ္ခံရရင္ လိမ္တဲ႔သူ အၿပစ္
ႏွစ္ခါလိမ္ခံရရင္  လိမ္ခံရသူ   အၿပစ္
အခါခါလိမ္ခံရရင္ ဘယ္သူအၿပစ္လည္း ? .......
လိမ္မွန္းသိသိရက္နဲ႔
ရပ္ႀကည္႔/ လက္ခုပ္ေတာင္ တီးေပးလုိက္တဲ႔
မ်က္လွည္႔ပြဲ ........
ခင္ဗ်ာတုိ႔ ဘယ္အခ်ိန္ထိ စီးေမွ်ာေနမွာလည္း?
 ။ ................................................. ။
အေၿပာနဲ႔ မညီတဲ႔ တင္ဆက္မႈ
ၿပသမလုိလုိနဲ႔ ေလလုံးနဲ႔ပဲ အဆုံးသက္
အလဲ႔.....
ပီယေဆးေတာင္ ၀ယ္လုိက္ေသး
။ .................................................... ။
သူ ကခ်င္လုိ႔ သူေထာင္
ပညာရွိသေရာင္ေရာင္နဲ႔
တစ္ခုၿပီး တစ္ခု
တင္ဆက္ၿပသေနတဲ႔ လွည္႔ကြက္ေတြေအာက္
ခင္ဗ်ာတုိ႔ လည္စင္းေပးမလုိ႔လား?......
ခင္ဗ်ာ ဦးေဏွာက္ေတြဟာ
ပုဇြန္ ဦးေဏွာက္ေတာ႔ မဟုတ္ေလာက္ပါဘူး? .........
။ ..................................................... ။
ေခါက္ရုိးေႀကေနတဲ႔ ၿပကြက္
သုိ႔မဟုတ္
ေငးငုိင္သြားေစမယ္႔ ၿပကြက္ေတြ
ရႈေထာင္႔အမ်ုိးမ်ဳိးနဲ႔ သုံးသက္ပါ
ဒါမွ ..... ေခၚေဆာင္ရာ စီးေၿမွာ/သက္ဆင္းသြားမယ္ဆုိရင္ေတာ႔
ေသမင္း ရဲ႕ ခံတြင္း၀က ဆီးႀကဳိေနတယ္ ...............။



* ဆူးလြင္႔ေႏြ *