ေ၀းရပ္က သား

အေမ ရဲ႕ ေခြ်းတစ္စက္ဟာ
သား အတြက္ ေရွ႕တစ္သက္မွာေတာ႔
ေဆး တစ္ခြက္ပါ အေမ
ေႏွာင္ႀကိဳးဖြဲ႕ သမုဒယေတြထဲမွာ
အခ်ည္ခုိင္ဆုံး ရစ္ႏြယ္ထားတာက
အေမ ဆုိတဲ႔ တံတုိင္းႀကိးေပါ႔
တုမရတဲ႔ ေမတၱာေတြနဲ႔
ယုယစြာေပြ႔ဖက္
ေသြးစက္တုိ႔ အနီေရာင္ေတြက
အၿဖဴေရာင္ အၿဖစ္ ဖန္ဆင္းခဲ႔တာ
စီးစင္းတဲ႔ အခ်စ္ေတြေႀကာင္႔ပါ အေမ
အေမ ရဲ႕ ေက်းဇူးတရားေတြဟာ
ဂႏၱ၀င္ထက္ပုိသလုိ
ဒဏၰရီလည္းယွဥ္လုိ႔မရ
ရာဖ၀င္ေတြလည္းမမွီဘူးဆုိတာ
ၿမတ္ဘုရားက မွတ္သားဖုိ႔ မိန္႔ႀကားခဲ႔တယ္
သား သိပါတယ္ အေမ
ေရထု ေၿမထု ေလထု ေတြထက္
ႀကိးမားတဲ႔ ေမတၱာထုေတြေႀကာင္႔
အဆုံးမရွိတဲ႔ အနႏၱဂုိဏ္း၀င္
အေမ ပင္ၿဖစ္ခဲ႔တာေပါ႔
ဦးေမာ႔ ရွိခုိးပါတယ္ အေမ
အၿပစ္သေဘာကုိ မသိခင္တုန္းက
အေမ စကားနားမေထာင္ခဲ႔တာေတြ
ၿပန္ေၿပာၿပိး ရုိင္းၿပခဲ႔တာေတြ
စိတ္မခ်မ္းေၿမ႕ေအာင္ၿပဳခဲ႔တာေတြ
ခြင္႔လြတ္ေပးပါ အေမ
အခုလုိ အေမ နဲ႔
အေနေ၀းတဲ႔ အခ်ိန္ေတြမွာ
အေမ ကရုဏာစမ္းေရႀကည္ေတြက
သား ရင္ထဲပုိမုိေအးၿမလုိ႔
ဂါ၀ရပါ အေမ
သား ဘ၀ မွာေလ
ေရႊေငြဓန မႀကြယ္၀လုိ႔
မာတာမိခင္ ေက်းဇူးရွင္ကုိ
ဒိ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ စာတစ္အုပ္ၿဖင္႔
ကန္ေတာ႔လုိက္ပရေစ အေမ
မႀကာခင္ အေမ ရင္ခြင္ထဲ
ခရိးႏွင္ကာ အေၿပး၀င္လာမဲ႔
ေဆြးသမွ် ေန႔ရက္ေတြႀကားက
ေၿဖရက္ကုိ လက္ခ်ဳိးေရေနတဲ႔
ေ၀းရပ္က သား ...............။

ဆူးလြင္႔ေႏြ