ေတာက္ပတဲ႔ေကာင္းကင္ လမင္းနဲ႔အၿပဳိင္က်ဲ
အစုိင္အခဲေတြႀကားမွာ အခ်စ္ရွိလား
အဆုံးမရွိတဲ႔ အဏၰ၀ါ
သမုဒၵရာ ထဲမွာေရာ အခ်စ္ရွိလားး
ေလထုကုိ ဖမ္းဆုပ္
ေသြးစုပ္ဖုတ္ေကာင္ေလာက္မွ
အဆင္႔မရွိတဲ႔ ငါဘ၀မွာ
ပ်ဴိတုိင္းၾကိဳက္တဲ႔ ႏွင္းဆီခုိင္ေတာ႔
ၿဖစ္မလာႏူိင္တာ အမွန္ပဲ
ပုံရိပ္က ၀ုိးတ၀ါး မသဲကြဲတဲ႔ရွာပုံေတာ္
အပူမီးဆုိတာသိရက္နဲ႔၀င္တုိး
ဖုိးဖလံမ်ဴိး ငါဘ၀ဟာ
ေရႊသမင္ အလုိက္မွားတဲ႔
မုဆုိးတစ္ေကာင္လုိ
ေတာသုံးေတာင္ကုိ မႏွံစပ္ေတာ႔႔
ကႀကိဴးေတြထဲမွာနစ္ေမွ်ာ
အခ်စ္သေဘာကုိ သိဖုိ႔အတြက္
ေၿခရာခ်င္းလည္းအထပ္ထပ္ေပါ႔။
မ်က္စိ ကုိဖြင္႔ နားကုိစြင္႔ၿပီး
တစ္ခ်က္နားေထာင္ႀကည္႔ေတာ႔
မ်က္ရည္ေတြကုိ
ပုလဲအၿဖစ္ ဖန္ဆင္းေနတာ
မင္းကုိး ...........
ပန္ဆင္ အုံးေပါ
ကမာေကာင္ အၿဖစ္နဲ႔ ငါ က
ခ်စ္ဗ်ဴဟာ မကြ်မ္းက်င္ေသးေတာ႔
မင္းးနဲ႔ပက္သက္တုိင္း
ရႈံးၿပီးရင္းရႈံး ဆုံးၿပီးရင္းဆုံးေပါ႔
လုံးလုံး ဥေပကၡာမၿပဳႏူိင္သမွ်ေတာ႔
သူ ေမတၱာ အေလ်ာ္ၿပန္ရရင္
ေနာက္ တစ္ေခါက္
ခရီးက ရွည္ဦးမယ္...................။
ဆူးလြင္႔ေႏြ
No comments:
Post a Comment