ေသမင္း နဲ႔ စစ္ခင္
ခ်စ္ၿခင္းေဇာေတြအၿပည္႔နဲ႔
ေလာကႀကိးထဲေရာက္လာေအာင္
အႏူိင္တုိက္ ေမြးထုတ္ေပးခဲ႔တာ
အဲဒါ သား တုိ႔ ရဲ႕ အေမ
အၿပဳံးတစ္ခ်က္မၿပက္ပဲ
ခႏၱီ၀ါဒ လက္တစ္စုံနဲ႔
အဆုံးသတ္ ပန္းတုိင္ဆိကုိ
လမ္းညြန္႔ၿပသေပးခဲ႔တာ
အဲဒါ သား တုိ႔ရဲ႕ အေမ
ႀကင္နာတဲ႔ ရင္ေငြ႔တစ္စုံနဲ႔
ႏူိ႔ခ်ဳိေအးတစ္စက္
တုိက္ေကြ်းေခ်ာ႔႔သိပ္တုိင္းမွာ
သား အတြက္ အားအင္ေတြ
ၿပည္႔၀ေစခဲ႔တာ
အဲဒါ သား တုိ႔ရဲ႕ အေမ
တုမရေမတၱာေတြနဲ႔
အႏူိင္းအစမဲ႔ေသာ အေမ
အခုေတာ႔
ေတာင္စြယ္ေနကြယ္သြားၿခင္းနဲ႔ အတူ
လမင္း ရဲ႕ အလင္းေရာင္ေတြလည္း
အေမွာင္က်လုေနပါၿပီ
ေလာကဓံလွဳိင္းဂယက္ေတြကုိ
သခၤါရ အနိစၥရႈမွတ္ရင္း
ေတာင္ေ၀ွးတစ္ေခ်ာင္းနဲ႔
အံတုေနရွာတဲ႔ အေမ
ဇရာရဲ႕ ဖိးစီးမႈဒဏ္ေတြေႀကာင္႔
ဆံၿဖဴ သြားေႀကြ နားေတြထုိင္း
ခါးေတြကုိင္းနဲ႔×× အုိ အေမ ရယ္
မ်က္စိေတြလည္း မွဳန္ေနပါေရာ႔လား
ငယ္ရြယ္ႏုပ်ဳိစဥ္ အခါက
လွမ္းႏူိင္ေပ လွမ္းႏူိင္ေပဆုိၿပီ
အေမ တြဲကူေပးခဲ႔တဲ႔
လူ မမယ္ ကေလးေတြဟာ
အခုေတာ႔ အေမ ရယ္
အေမ လက္တစ္စုံထဲက
ေတာင္ေ၀ွး တစ္ေခ်ာင္းေလာက္ေတာင္
တန္ဖုိးမရွိေတာ႔ပါလား အေမ
အေမ က အၿပဳံးမၿပက္ေပမဲ႔
ပစၥဳပၸန္ ေန႔ရက္ေတြထဲ
ကာမဂုဏ္ အမုိက္ေတာမွာေပ်ာ္
မရဏ ကုိ ပ်က္ေခ်ာ္ၿပဳ
ေက်းဇူးတရားေတြ မ်က္ကြယ္ၿပဳရင္း
အထုပ္ႀကီး တၿပင္ၿပင္ နဲ႔
အဟုက္ႀကီးထင္ေနတဲ႔
သား တုိ႔တစ္ေတြေလ
အဲဒါ သားတုိ႔ အေမ ပါလုိ႔
မဟစ္ေႀကြးရဲသလုိ
မ်က္နာလည္း မၿပရဲေတာ႔ပါဘူး
အေမ ရယ္။
ဆူးလြင္႔ေႏြ
No comments:
Post a Comment