ထုိင္ေနခဲ႔တယ္
အလင္းရဲ႕ တစ္ဖက္
အေမွာင္ကုိပဲ တြယ္တာမိခဲ႔
ဘာတစ္ခုမွ မသိခ်င္ပဲ
အရာရာကုိ ေဖာင္ခတ္ထားမိ
ေန၀င္လာရင္ပဲ အသိစိတ္က
ရင္ခုန္ လွဳိက္ေမာလာတယ္
ေစာင္႔စားရင္းနဲ႕ အသက္ရွင္ခဲ႔
ညေတြ ညေတြ
အေမွာင္ကမၻာမွာ
ဒဏ္ရာကုိ ေဆးကုရင္း
ၿငိမ္းခ်မ္းမႈ ရွာေဖြခဲ႔
ထုိစဥ္ ႕႕႕႕
အလင္းတန္း တစ္ခု
အေမွာင္ကုိ ေက်ာခုိင္းဖုိ႕
လက္ယွက္ေခၚ
အလင္းေရာင္ကုိ မတုိး၀ံတာ
၀ဋ္နာ ကံနာ တစ္ခုပဲတဲ႕........။ ။
ဆူးလြင္႔ေႏြ
No comments:
Post a Comment