သူမ .... ေလာကၾကီးအတြက္ ပါရမီၿဖည္႔ဆည္းေပးေနတဲ႔
လမင္းေလာက္,မထြန္းလင္းမေတာက္ပေပမယ္႔ လမ္းေပ်ာက္ေနေသာ ကြ်န္ေတာ္႕အတြက္ေတာ႔
သူမဟာလမ္းျပၾကယ္ေလးေပါ႔။
ပူေလာင္ျခင္းေတြ အိပ္ယာ၀င္ ေသာကေတြနဲ႔ႏုိးထ၊
ေပေတျခင္းေတြနဲ႔ရြက္လြင္႔ေနတဲ႔ ဂ်ေလဘီလုိကြ်န္ေတာ္တစ္ေယာက္ သူမနဲ႔
အြန္လုိင္းရဲ႕ ရင္ျပင္ေလးေပၚမွာ ဆုံဆည္းရင္း ခင္မင္ရင္ႏွီးမႈကအျပင္ေလာကထိ
စီးဆင္းခဲ႔တယ္။
အုိးခ်င္းထားေတာ႔ အုိးခ်င္းထိ ၾကဳိးခ်င္းထားေတာ႔ ၾကဳိးခ်င္းျငိဆုိသလုိ
ကြ်န္ေတာ္႕ ႏွလုံးသားက မသိမသာေလး သူမ အေပၚ ကပ္ျငိေနေလရဲ႕။ မျမင္ဖူးေသးတဲ႔
သူမ မ်က္၀န္းေတြကုိ စိတ္ကူးေတြနဲ႔ ပုံေဖာ္ရင္း ရူးသြပ္ေနမိတယ္
☆တီတီတာတာ
ညီညီညာညာ နဲ႔
ရယ္စရာေတြ ရွာၾကံေျပာ
ေမာလည္း မေမာႏုိင္တဲ႔
ကုိတုိ႔ ႏွစ္ဦးၾကား
ေဟာ .......
ဘုရားၾကီးနာရီစင္ၾကီး
အေမာေဖါက္လာျပီ .......။ ။ ☆
ခရစၥမတ္ေန႔ ......။
ကုိယ္ နဲ႔ ဘာမွမပတ္သက္၊ မအပ္စပ္တဲ႔ေန႔။ သူမ်ားေတြ ဟက္ပီးနယူးရီးယားဆုိလည္း
လုိက္ရူး(ယူး) ခရစၥမတ္ဆုိလည္း လုိက္မတ္ၾကတဲ႔ လူရူးေတြ ေပ်ာ္ၾကတဲ႔ေန႔ေပါ႔။
ဒီေန႔၊ ဒီရက္ေလးဟာ ကြ်န္ေတာ္႕အတြက္ အမွတ္တရေန႔ေလးျဖစ္လာလိမ္႔မယ္လုိ႔ ဘယ္တုန္းကမွ မေတြးမိခဲ႔ပါဘူး။
အဲဒီေန႔ အျပာေရာင္ေကာင္းကင္က ေငြမႈံႏွင္းေတြ ၾကဲခ်တယ္။ ထုိ႔ေနာက္
သူရိန္ေနမင္းက ေလာကကုိ အခ်ိန္ေတာ္ၾကာထိ ဦးညြတ္တယ္။ ကြ်န္ေတာ္႕ႏွလုံးသား
သူမရဲ႕ ရွတတရယ္သံေတြေအာက္ ကၾကဳိးကကြက္ စုံလင္ေနတယ္။ အခ်စ္ဆုိေသာ ေခါင္းစဥ္
ကြ်န္ေတာ္မတပ္ခဲ႔ပါဘူး။
သူမရနံ႔၊ သူမရဲ႕အျပဳံး၊သူမ သံစဥ္ေတြနဲ႔ ေ၀းရေတာ႔မယ္ဆုိတဲ႔ အသိ၊
လႈပ္ခတ္သြားတဲ႔ ရင္တစ္ျပင္လုံး၊ ႏွလုံးအိမ္ေတြျပဳိက် အခ်စ္ေလွ်ာ္ရည္ေတြ
စီးဆင္းခဲ႔တယ္။
" ☆ ကြ်န္ေတာ္ သူမ ကုိ ခ်စ္တယ္
မဟုတ္ဘူး
ဟုတ္တယ္
ကြ်န္ေတာ္ သူမ ကုိ ခ်စ္မိေနျပီ။ "
ခ်စ္တယ္
ခ်စ္တယ္
ခ်စ္တယ္
ခ်စ္တယ္ ☆
အျဖဴေရာင္စာရြက္ေလးေတြေပၚေရးတယ္။ ကီးဘုတ္ေတြေပၚ ကြ်န္ေတာ္ အခါခါရုိက္တယ္။ လြယ္တယ္။ လက္ေတြ႕ဆန္ဆန္ဖြင္႔ဟဖုိ႔က်ေတာ႔ ခက္တယ္။
" တိမ္မလုိနဲ႔ နက္ လြယ္မလုိနဲ႔ ခက္ "ဆုိတဲ႕ ေရွးရုိးစကားအတုိင္းပါပဲ။ သူမ
ကုိ ဖြင္႔ေၿပာမယ္႔ၾကံတုိင္း ကြ်န္ေတာ္ႏႈတ္ခမ္းဖ်ား 501ဆင္ေကာ္နဲ႔
ကပ္ထားသလုိ၊ ဖြင္႔ဟလုိ႔မရ ရင္ထဲမွာၾကိတ္ၿပီးနာရတယ္။
" သီရိ "
" ဟုတ္
ေၿပာေလ "
" မေန႔ကေလ
ငါ နင္႕ကုိ ခ်စ္တယ္ "
" ဟင္ "
မလိမ္႔တပတ္နဲ႔ ေခါက္ထည့္မယ္႔ ခ်စ္စကား၊ ဖ်က္ပစ္ခဲ႔ေပမယ္႔ ခလုတ္မွား၍
Enteခလုတ္မွားေခါက္မိခဲ႔တယ္။ အမွားထဲက အမွန္ေလးတစ္ခုေပါ႔။ ကြ်န္ေတာ္႕
ရင္ဘတ္တစ္ခုလုံးေတာ႔ လန္းဆန္းေပါ႔ပါးလုိ႔သြားတယ္။
သုိ႔ေပမယ္႔ မွားလား၊ မွန္လား။ မွန္လား၊ မွားလားဆုိတဲ႔ ဒြိဟေတြနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္
အိပ္ေရးပ်က္ခဲ႔ရတယ္။ တကယ္ေတာ႔ သူမဘ၀ နဲ႔ ကြ်န္ေတာ္႕ဘ၀၊ ေသခ်ာစဥ္းၾကည့္ေတာ႔
တစ္ဘ၀စာမက္ခြင္႔မရွိတဲ႔ လွပတဲ႔အိမ္မက္အတြက္၊ သက္ျပင္းေတြသာ
အခါခါထုိးခ်လာခဲ႔တယ္။
။ .......................................................။
၀တ္လစ္စလစ္ျဖစ္လုိ႔ေနတဲ႔ ေကာင္းကင္မွာ တိမ္ေတြေျခခ်င္းလိမ္ေနတယ္။
စိမ္းလန္းစုိေျပေနတဲ႔ သစ္ပင္ေလးေတြေပၚမွာ ေက်းငွက္သာရကာေတြသီႀကဴးေနတဲ႔
သံစဥ္ေလးေတြက နဂုိေန႔ေတြထက္ခ်ဳိလွတယ္။
ရြက္ေၿခာက္ေလးေတြ ေလေျပညွင္းေတြနဲ႔ ေဆာ႔ျမဴးေနပုံက ကဗ်ာဆန္တယ္။ အဲဒီေန႔က တစ္ေလာကလုံး လွပျခင္းေတြ ဖုံးလႊမ္းလုိ႔ေနတယ္။
တျဖဳတ္ျဖဳတ္ ေၾကြက်ေနတဲ႔ ခေရပြင္႔ေတြၾကားမွာ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕အခ်စ္ေတြ ေ၀ဆာပြင္႔ဖူး၍ေနတယ္။
" သူကုိ ဘာလုိ႔ ခ်စ္တာလဲ " တဲ႔ ???????????????
ျဖဴစင္တဲ႔အခ်စ္မွာ ေျဖရွင္းခ်က္ဆုိတာမရွိ ေသခ်ာတဲ႔ အေျဖတစ္ခုကေတာ႔ ....................
" သီရိ ကုိ မင္းကုိခ်စ္တယ္ "
။ ................................................ ။
ခေရေတြ အတူေကာက္
ရင္ခုန္သံ
စည္းခ်က္ေတြေအာက္
အတူ ကခဲ႔ၾကတဲ႔
ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ႏွစ္ဦး
ေရႊမန္းေတာင္က
ေကာင္းခ်ီးႀသဘာ ေပးခဲ႔တယ္။
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
* ဆူးလြင္႔ေႏြ *
No comments:
Post a Comment