တိမ္ေတြညဳိ႕တတ္လာတုိင္း
ရင္အိမ္ေတြၿပဳိမတတ္ လႈပ္ခတ္ေနခဲ႔
မုိးစက္ေတြကုိ ၿမင္တဲ႔အခါ
အတိတ္ကုိ သတိရ
ဒီလုိ မုိးရာသီဆုိ ငါအေတြးေတြက
ကမာၻတစ္ဖက္ဆီက ခ်စ္သူကုိတမ္းတ
မလွမပတဲ႔ ကဗ်ာေတြ အသက္သြင္းေနရ ....... ။ ။
မလွမပတဲ႔ ကဗ်ာေတြ အသက္သြင္းေနရ ....... ။ ။
လြမ္းတယ္ ညီမေလးရယ္ .......
သတိရတုိင္း လုိက္လွန္ဖတ္ႀကည္႔မိတဲ႔
အတိတ္က စာမ်က္နာ
အတိတ္က စာမ်က္နာ
မုိးေတြရြာတုိင္း အတူေပ်ာ္
အတူတူေလွ်ာက္လွမ္းခဲ႔တဲ႔
အတူတူေလွ်ာက္လွမ္းခဲ႔တဲ႔
ကုိကုိတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ကုိ
ကံတရားက
ဟုိ...... အေ၀းဆုံးတစ္ဖက္ဆီ တြန္းပုိ႔ခဲ႔တယ္ ။ ။
ဒါေလာကရဲ႕ သဘာ၀တစ္ခုလား ညီမေလးရယ္
တကယ္ဆုိ
ကုိကုိ တုိ႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ခ်စ္ၿခင္း
အၿပစ္ကင္းစင္ခဲ႔ႀကပါတယ္
ဒါေတာင္ ကံတရားက
အၿငဳိးႀကီးစြာနဲ႔ ရက္ရက္စက္စက္ တစ္ကမာၻဆီၿခားၿပစ္ခဲ႔ႀကတယ္ ။ ။
ဒါေတာင္ ကံတရားက
အၿငဳိးႀကီးစြာနဲ႔ ရက္ရက္စက္စက္ တစ္ကမာၻဆီၿခားၿပစ္ခဲ႔ႀကတယ္ ။ ။
ညီမေလးေရ......
အဲ႔ဒီေန႔က ကုိကုိတုိ႔ႏွစ္စ္ဦးရဲ႕အၿဖစ္ဆုိးႀကား
အဲ႔ဒီေန႔က ကုိကုိတုိ႔ႏွစ္စ္ဦးရဲ႕အၿဖစ္ဆုိးႀကား
အသက္မဲ႔သြားတဲ႔ မႏၱေလးက်ဴံးေတာင္
အခုဆုိၿပန္လည္ အသက္၀င္ လွပေနေလရဲ႕
ကုိကုိ ႏွလုံးသားကေတာ႔
မုိးေတြရြာတုိင္း
ေသြးေတြ စုိ႔....စုိ႔လာေနတယ္ ညီမေလးရယ္....... ။ ။* ဆူးလြင္႔ေႏြ *
No comments:
Post a Comment