ေနရစ္ေတာ႔ ႏွစ္ေဟာင္း ဆီ

တေရြ႕ေရြ႕ နဲ႔ ခ်ီတတ္လာတဲ႔ အခ်ိန္ေတြက တတိတိ နဲ႔ ရက္ လ ေတြ ကုိ တုိက္စားလာလုိက္တာ ႏွစ္ တစ္ႏွစ္ ကုန္ဆုံးဖုိ႔ ခပ္ပါးပါးေလးသာ က်န္ေတာ႔သည္။ တၿဖဴးၿဖဴး နဲ႔ တုိက္ခတ္လုိက္တဲ႔ ေလေၿပညွင္း ေတြေႀကာင္႔ တစ္ခါ တစ္ရံ ရင္ထဲ မွာ ေအးၿမေနေပမဲ႔လည္း မႏၱေလး တစ္ၿမဳိ႕လုံး ကုိ ႀကီးစုိးေနတဲ႔ ေနမင္း ရဲ႕ အပူခ်ိန္ ကုိ ႀကာႀကာ အန္မတုႏိုင္ေတာ႔ ေလေၿပညွင္း ေတြ ၿငိမ္သက္ေနရၿပီ။
အၿငဳိးတႀကီး နဲ႔ ပစ္ခြင္းေနသလား ေအာက္ေမ႔ရတဲ႔ ေနမင္း ရဲ႕ ေရာင္ၿခည္ ေတြေအာက္ ေနရာမရၿဖစ္ေနတဲ႔ လူေတြ ၊ ကြ်န္ေတာ္႕ မွာလည္း အိမ္ေရွ႕က တမာပင္ေအာက္မွာ ဂစ္တာေလးတီးေခါက္ႀကည္႔ရင္း သီခ်င္းေလး တစ္ပုဒ္ နဲ႔ စီးေမွ်ာလြင္႔ပါေနသည္။
ထိုစဥ္ ႕႕႕႕႕
ရုက္တရက္ တုိက္ခတ္္လုိက္တဲ႔ ေလေၿပညွင္း ေတြႀကားမွာ ၿငိမ္႔ေညာင္းညင္သာစြာကပ္ပါလာတဲ႔ သီခ်င္းေလး တစ္ပုဒ္က ကြ်န္ေတာ္ နားထဲကုိ တုိးဝင္လာ၏။
"ေႀသာ္ ႕႕႕႕ သႀကၤန္ေတာင္ ေရာက္ေတာ႔မွာပါလား "
ဂစ္တာေလး ေအာက္ခ်ၿပီး ကြ်န္ေတာ္ ေခါင္းေလးတင္ကာ လွဲခ်လုိက္ေတာ႔ ေရႊေရာင္ရည္ေတြ ပက္ဖ်န္းထားသကဲ႔သုိ႔ ဝင္းဝါထိန္ေနတဲ႔ တမာရြက္ေၿခာက္ေတြႀကား မွာ ရြက္သစ္ေလးေတြေတာင္ အဖူးအပြင္႔ေလးေတြ နဲ႔ ေဝဆာေနၿပီ။

" အင္း ႕႕႕႕ ဘာလုိလုိ နဲ႔ ငါ အိမ္ က ထြက္လာတာ ႏွစ္တစ္ဝက္ေလာက္ေတာင္ရွိၿပီပဲ၊ အေဖ နဲ႔ အေမ ေနမ်ားေကာင္းႀကရဲ႕လား မသိဘူး အရင္လုိ ရန္ေတြမ်ား ခဏခဏၿဖစ္ေနႀကေရာ႕သလား ၊ "
" ဟူး .........။"
တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ မွဳတ္ထုတ္လုိက္ တဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ ရဲ႕ သက္ၿပင္းေတြေႀကာင္႔ ကမာၻႀကီးေတာင္ အပူလႈိင္းခတ္္သြားသလားထင္ရတယ္၊
တိမ္ေတြ နဲ႔ အတူ ေလႏွင္ရာ ေမ်ာလြင္႔ေနတဲ႔ ကြ်န္ေတာ္႕ အေတြးေတြက အတိတ္ ရဲ႕ စာမ်က္နာ တစ္ခ်ဳိ႕တစ္ဝက္ကုိ လုိက္လွန္ဖတ္ႀက                                   ။  .....................................................................................................................................   ။



ထက္ေကာင္းကင္ယံက ေငြမႈန္ၿမဴႏွင္း ေတြ ပက္ဖ်န္းေနလုိ႔ မႏၱေလးတစ္ၿမဳိ႕လုံး ဆီးႏွင္းေတြ ဖုံးလြမ္းလုိ႔ေနတဲ႔ ေဟမန္ေဆာင္းရဲ႕ နံနက္္ခင္းေလး မွာ ႕႕႕႕႕

"　ဝုန္း　＂　　　　　　＂ ဒုိင္း　"　　　　" ခြမ္း　"　　"　 ခြ်မ္း 　＂
ဆူညံပြတ္ေလာရုိက္သြားေသာ အသံေတြက အိပ္စက္ေနေသာ ကြ်န္ေတာ္႕နားထဲသုိ႔ ေဆာင္႔ဝင္လာ၏။ ကုိယ္ေပၚကေစာင္ကုိ ဟ၍ အိမ္ေရွ႕နားစြင္႔လုိက္ေတာ႔ ထုံးစံအတုိင္း  အေဖ နဲ႔ အေမ ရန္ျဖစ္ေနႀကျပီ။
ဆက္အိပ္လုိ႔ မရေတာ႔မွန္းသိသျဖင္႔ ကြ်န္ေတာ္ အိမ္ေရွ႕ထြတ္လာခဲ႔သည္။
" ေဟာ သူေဌး ႏူိးလာျပီလား "
 အေဖ ရဲ႕ ခနဲ႔သံကုိ ဥေပကၡာျပဳရင္း႕႕႕႕႕
 " အေမကြ်န္ေတာ္ အျပင္သြားအုံးမယ္ "
"  ေႀသာ္ ႕႕႕႕႕႕႕႕႕  ေအး ေအး   သား....."

အေမ႕ေၿပာျပီး သြားမလုိ႔ေျခလွမ္းဟန္ၿပင္လုိက္ေတာ႔ အေဖက.......

 " တေန႕တေန႔ အလုပ္မရွိ အကုိင္မရွိ ဟုိယားယား ဒီယားယား နဲ႔ မိဘလုပ္စာ ထုိင္စားေနတယ္၊ မင္း အလုပ္ေလးဘာေလး လုပ္ဖုိ႔လည္းစဥ္းစားဦး . "
 "   ရွင္ ကၽြန္မသား ကုိ ျပႆနာမရွာပါနဲ႔  သူဘာသာ အလုပ္မလုပ္ေသးတာဘာျဖစ္လည္း......... "
  " ဟ လူပါဆုိ အလုပ္ေတာ႔ လုပ္ရမွာေပါ႔၊... "     ဒီ အရြယ္မွမလုပ္ရင္ ဘယ္အရြယ္လုပ္မွာလည္း "

ဆက္ရပ္ေနရင္ ကြ်န္ေတာ္႕အတြက္နဲ႔ ျပႆနာက ထပ္မံႀကီးထြားလာေတာ႔မည္မုိ႔  ကြ်န္ေတာ္ အေဖနဲ႔ အေမ ေရွ႕က ထြတ္ခြာလာခဲ႔သည္။

အရင္လုိ မဟုတ္ေတာ႔တဲ႔ အေဖ နဲ႔ အေမ ဘာမဟုတ္တဲ႔
ကိစၥေသးေသးေလးေတြက အစ အတၱေတြကုိင္ မာနခ်င္းျပဳိင္ေနၾကတယ္ ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈေတြ ဘယ္ေတာ႔မွ ရႀကမွာလည္း အေဖ နဲ႔ အေမ ရယ္ .......။

အေတြးေတြနဲ႔ ေလွာ္ခတ္လာရင္း လမ္းထိပ္နားက  လၻက္ရည္ဆုိင္ေရာက္ေတာ႔  ...........။
" ေဟ႔ေကာင္  တာယာ ..........."  မင္းလာမယ္ထင္လုိ႔   ငါ ေစာင္႔ေနတာႀကာၿပီ၊ မင္း မ်က္ႏွာလည္းမွန္ထဲ ၿပန္ႀကည္႔ဦး က်က္သေရမရွိတာကြာ၊ ဘာလဲ ...  မင္း အေဖ နဲ႔ အေမ ရန္ၿဖစ္ၾကၿပန္ၿပီလား  "

 " ေအးကြာ ႕႕႕႕႕႕ ခုရက္ပုိင္း အေဖ နဲ႔ အေမ ဘာၿဖစ္ေနလည္း မသိဘူး ၊ ရန္ ခဏခဏၿဖစ္ေနႀကတယ္  "

" ' ဒီလုိပါပဲကြာ ၊ စီးပြားေရးမေၿပလည္ရင္ အိမ္ေထာင္ေရးမွာ ပဋိပကၡ ဆုိတာ ရွိစၿမဲပါ ၊ ၿဖစ္တတ္ပါတယ္ကြာ၊ ေအးေဆး....  ေနာက္ႀက သူ ဘာသာ ၿပန္ေၿပလည္သြားၾကလိမ္႔မယ္၊   "

ဒီလုိ နဲ႔ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ ရဲရင္႔ ႀကား တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္လုိ႔သြားသည္။



တစ္ေန႔ေတာ႔
အၿပင္သြားမလုိ႕ ကြ်န္ေတာ္ ေရခ်ဳိးၿပီး၊ အိမ္ေပၚတတ္လာေတာ႔ အေဖ က.........

 " မင္း ဘယ္သြားမလုိ႔လဲ "

" ၿမဳိ႕ထဲ သူငယ္ခ်င္း ေတြဆီ သြားလည္မလုိ႔   "

 "  ေအး ေကာင္းတယ္၊ မင္း ပဲ ဇိမ္က်တယ္၊ မိဘ ေတြကေတာ႔ ႏြားလုိရုန္းေနရတယ္၊ မင္း ကေတာ႔  ေအးေအးေဆးေဆးပဲ "

အေဖ ေရွ႕က အလ်င္အၿမန္ထြက္ခြာလာခဲ႔သည္။  အေဖ႕ စကားေတြေႀကာင္႔

စိတ္ညစ္ညစ္ နဲ႔ အိမ္က ထြက္လာတဲ႔  ကြ်န္ေတာ္႕ ေၿခလွမ္းေတြ    ႔ ေၿခဦးတည္ရာ ေလွ်ာက္သြားရင္း၊

 

"  တာယာ ဘယ္လဲ ..... "

" အရက္ဆုိင္  မင္းေရာ ဘယ္လဲဟ... ၊ အထုပ္အပုိး ေတြနဲ႔ "

ရဲရင္႕ တာယာ႕ကုိ ႀကည္႔ရင္း  အေၿခအေနကုိ နားလည္သြား၏၊

  " ငါ ရန္ကုန္ လစ္မလုိ႔၊   မင္း လုိက္ခဲ႔ေလ စိတ္ေၿပ လက္ေပ်ာက္ ႏွစ္ရက္ သုံးရက္ပဲ ေနမွာ  "

ကြ်န္ေတာ္ စဥ္းစား မေနေတာ႔ပဲ   ရဲရင္႔ နဲ႔ ရန္ကုန္ လုိက္သြားသည္။

ရန္ကုန္ ေရာက္ေတာ႔လည္း ဘယ္မွမသြားပဲ  အိမ္တြင္းပဲ ေအာင္းေနသည္။   ႏွစ္ရက္ေလာက္ ေနၿပီး၊ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ ရဲရင္ ႔ မႏၱေလးၿပန္လာႀက၏၊

မႏၱေလး ေရာက္ေတာ႔လည္း ကြ်န္ေတာ္ အိမ္မၿပန္ပဲ ရဲရင္႔ အိမ္ေနရင္း ဘီယာဆုိင္တစ္ဆုိင္တြင္ ၀ိတ္တာ ၀င္လုပ္ေနသည္။

 "    တာယာ ...........  တာယာ .......... အိပ္ေနတာလည္း ေလးနာရီထုိးေတာ႔မယ္ဟ ၊ ေရခ်ဳိးၿပီး၊ အလုပ္သြားေတာ႔ေလ "

"   ေအး  .......   ေအး    "

 ကြ်န္ေတာ္ ဂစ္တာေလးေကာက္ကာ  ရဲရင္႔ ေပးၿပီး ေရခ်ဳိးကန္ ဘက္သုိ႔ လွမ္းလုိ႔လာခဲ႔သည္။

     ။....................................................................................................................................................... ။

သႀကၤန္ရက္ နီးကပ္လာတာနဲ႔ အမွ်  သႀကၤန္သီခ်င္း နဲ႔ ဆုိင္ကယ္ အိတ္ေဇာပြင္႔သံေတြက မႏၱေလးၿမဳိ႕ ကုိ ႀကီးစုိးထားသည္။

 ေႏြဦးအစေပမုိ႔လည္း ေလရူးေတြ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ထထေဖာက္၏၊ မႏုိင္၀င္ထမ္းထားရသည္႔ သစ္အုိပင္ကလည္း ရြက္ေၿခာက္ေတြ ကုိ ခါရမ္းလုိ႔ေနသည္။
သႀကၤန္ မွာ ေရႊ၀ါေရာင္ေတြဖ်န္းပက္မဲ႔ ပိေတာက္ဖူး ေတြက မုိး ကုိေမွ်ာ္ေနႀကသလုိ ၊ လူငယ္(ႀကီး)ေတြကလည္း သႀကၤန္ မွာ ဆင္ႏြဲဖုိ႔ ၿပင္ဆင္ေစာင္႔ေမွ်ာ္ေနႀကသည္။
" တာယာ  မင္း အိမ္မၿပန္ေတာ႔ဘူးလား "

" ၿပန္မွာေပါ႔ ရဲရင္႔ ရာ  ခုေတာ႔ မၿပန္ေသးဘူး၊ ဘာလုိ႔လည္း "

" ဘာမွ မဟုတ္ပါဘူးကြာ မင္ အေမ က  မင္း ကုိ အရမ္းခ်စ္တာေလ၊  ခုဆုိ မင္း အေမ ေတာ္ေတာ္ေလး ခံစားေနရမွာဟ၊ "

ရဲရင္႔ ေၿပာမွ ကြ်န္ေတာ္ အေမ႕ ကုိ  ပုိလြမ္းလာၿပီ၊

  "  ေအးပါကြာ ငါၿပန္မွာပါ၊ ေလာေလာဆယ္ေတာ႕ ငါ မၿပန္ခ်င္ေသးဘူး "

ရဲရင္႔ ဘာမွမေၿပာေတာ႔ပဲ ကြ်န္ေတာ္ အနား က ထြက္ခြာသြားသည္။

ဒီလုိနဲ႔ သႀကၤန္တြင္း ကုိ ေရာက္လာခဲ႔ၿပီ၊
သႀကၤန္အႀကဳိေန႔ ကစၿပီး အိမ္တြင္းေအာင္းေနတဲ႔   ကြ်န္ေတာ္ ဒီေန႔ သႀကၤန္ေနာက္ဆုံးေန႔မုိ႔  ရဲရင္႔  နဲ႔   က်ဴံးေဘးေလွ်ာက္လည္ႀကသည္။
သႀကၤန္ေနာက္ဆုံးေန႔မုိ႔ ေနရာတုိင္း ရႈပ္ရွက္ခတ္ေနသည္။
မ႑ပ္ေတြ လုိက္လံႀကည့္ရႈရင္း ရဲရင္႔ က မ႑ပ္ေအာက္ သြားျပီး  က လုိ႔ေနသည္။
ရဲရင္႕ ကုိေစာင္႔ရင္း ကြ်န္ေတာ္႕ မွာ
မ႑ပ္ေပၚက ပ်ဳိမဒီေလးေတြ ကုိ ႀကည္႔ကာ သက္ျပင္းေတြ အခါခါေဝ႔လာတယ္။
" ႀကည္႔စမ္းပါဦး"  ဒါ ျမန္မာ မိန္းကေလး ေတြ တဲ႔ ဝတ္ထားတဲ႔ အဝတ္အစားေတြက မလုံ႕တလုံ နဲ႔ အရွက္တရားေတြ ကင္းမဲ႔ေနလုိက္ႀကတာ ၊  ႏုိင္ငံတကာ ေတြက ေလးစားအားက်တဲ႔ ျမန္မာ ယဥ္ေက်းမႈ  အေမြအႏွစ္ေတြက ဒီလုိေတြလားေတာင္ ေမးရမလုိပါပဲ ၊  တစ္ႏွစ္ထက္ တစ္ႏွစ္  တစတစ နဲ႔ ၿမန္မာ႕ယဥ္ေက်းမႈေတြ  ေပ်ာက္ကြယ္ေနၿပီ။ တစ္ခ်ိန္ က တူးပုိ႔ေတးသံေတြေအာက္ ကႀကဳိးစုံ တဲ႔ ယိမ္းအကေလးေတြေနရာမွာ DJ ေတြ အစားထုိး သမုိင္း ရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈ ေတြကုိ ေခ်ာင္ထုိးထားၿပီး ၊ ႏွစ္ေဟာင္း ေတြမွာ ထားရစ္ခဲ႔ႀကပါလား ၊   ေခတ္ေရစီးေႀကာင္းေနာက္ တဇြတ္ထုိးလုိက္ပါရင္း 21 ရာစုႏွစ္ေခတ္ကုိေတာင္ေက်ာ္လြန္
သြားႀကျပီ။

တစ္ေယာက္တည္း အေတြးေတြ နဲ႔ ရြက္လႊင္႔ေနတုန္း ........။

 " တာယာ  Alpine မ႑ပ္ လစ္ရေအာင္ ..... "
" ေအး သြားေလ "
ကြ်န္ေတာ္ တုိ႔ ႏွစ္ေယာက္ Alpine  မ႑ပ္ဆီ ေလွ်ာက္လာေနရင္း
 " တာယာ ဟုိမွာ မင္း အေဖ နဲ႔ အေမ ... "
ကြ်န္ေတာ္  ရဲရင္႔ လက္ညဳိးထုိးရာႀကည့္လုိက္၏၊
အံ႕ႀသၿခင္းေတြနဲ႔ မွင္သက္ေနတဲ႔ ကြ်န္ေတာ္႕ ကုိ  အေမ က  ေျပးလာဖက္၏ ...။
သား  ႕႕႕႕႕  သား ရယ္၊ မင္းႏွယ္ ေနႏုိင္လုိက္တာကြယ္၊  အေမ႕ မွာ  ေန႔တုိင္း မင္းကုိ သတိေတြရ စိတ္ေတြပူလုိက္ရတာကြယ္ ........။
တတြတ္တြတ္နဲ႔ ေျပာေနရင္း အေမ႕ ပါးျပင္းေပၚ မွာ မ်က္ရည္ေတြစီးက်ေနသည္။
 "   အေမ ေနေကာင္းတယ္ေနာ္.......... "
  "  ေကာင္းပါတယ္ သား ရယ္ ၊ စိတ္ေတာ႔ ဘယ္ေကာင္းပါ႕မလည္း ၊ သား က ဘယ္ေရာက္ေနမွန္းမွမသိတာ ...  အေမမွာ စိတ္ပူရတာေပါ႔ ၊    "
 " ခု အေမ တုိ႔ ဘာလာလုပ္တာလည္း .......... "
အေမ ျပဳံးျပဳံးေလး နဲ႔  အေဖ႕ ဘက္လွည့္လုိက္ေတာ႔     အေဖက................
"
" အေဖ တုိ႔ရဲ႕  အတၱ မာန ေတြ သႀကၤန္ေရ နဲ႔ လာေဆးႀကာျပီး၊ ႏွစ္ေဟာင္းမွာထားခဲ႔မလုိ႔ သား "

အေဖ႕စကားေႀကာင္႔ အံႀသဝမ္းသာၿခင္း ေတြ နဲ႔ ကြ်န္ေတာ္႕ ပါးျပင္ေပၚ မွာ မ်ည္ရည္ေတြ ကႀကဳိးဆင္ကုန္၏။

  "  သား,,,,,,,,   အေဖ တုိ႔ မိသားစု လူသစ္ စိတ္သစ္ ဘဝသစ္ နဲ႔ ႏွစ္သစ္မွာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ေနသြားႀကမယ္။ "

ကြ်န္ေတာ္လုိခ်င္တဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္တဲ႔ မိသားစုဘဝေလး ကြ်န္ေတာ္ ေနရေတာ႔မယ္။
အဲ႔ဒီေနာက္ ကြ်န္ေတာ္ တုိ႔ မိသားစု တစ္ေယာက္မ်က္နာ တစ္ေယာက္လုိက္ႀကည့္ရင္း မ႑ပ္ေတြေအာက္သုိ႔ တုိးဝင္သြားျပီး၊  အညစ္အေႀကး ေတြကုိ သႀကၤန္ေရ နဲ႔ ေဆးေႀကာႀကျပီ။
အနာဂတ္ မွာ လွပလာမယ္႕  အိမ္ေလးဆီ သုိ႔ ............။

 

 

*  ဆူးလြင္႔ေႏြ *

ကုိယ္ပုိင္ၿဖစ္ပါသည္ ။    ။